غرق در اندوه و غمم رفته زِ کف چاره ی من در طلبت روز و شبان این دل آواره ی من داغ من از دوری تو این همه دلواپسیَم تو همه دنیای منی این من و این بی کَسیَم از همه جا خسته منم ، عاشق دل بسته منم قلب من آئینه شده آیِنه بشکسته منم چون گل زیبای منی ، سرور و آقای منی ای مِی و ای مستی من باده و صَحبای منی ... یَابنَ الحسن جانم آقا ، یَابنَ الحسن جانم آقا ... ای غم یعقوب دلم یوسف کنعان منی منتقم خون حسین تو به خدا جان منی جمعه شد و منتظرم پس چه شد اَلوعده وفا شد همه بی تابیِ من لحظه ی دیدار شما غایبی از دیده چرا ، پس چه شد این وعده ی ما با دلم اینگونه مکن عشق منی تو به خدا سوز من و آه منی ، دلبرِ دلخواه منی جز تو گدایی نکنم سروری و شاه منی ... یَابنَ الحسن جانم آقا ، یَابنَ الحسن جانم آقا ... ما همه شیداییِ آن نرگس رخسار توئیم با همه ی بار گناه چاکر دربار توئیم من بدم آقا چه کنم جز تو ندارم که کسی غرق در آلودگی ام تا تو به دادم نرسی جز تو ندارم که کسی ، تا تو به دادم نرسی ای که تویی عشق خدا ، کن کرمی تو به گدا قسمت این جمع بِنَما یک سفر کرب و بلا آرزوی ما حرمه ، ارباب ما با کرمه برات ما سینه زنا به دست صاحب علمه ... یَابنَ الحسن جانم آقا ، یَابنَ الحسن جانم آقا ... 🆔 @javadieh 🌐 www.javadieh.blog.ir