از فشردگی اتفاقات سال گذشته انگشت به دهان بودیم. ماجرای لکه ابر ورزقان، ترور هنیه در تهران، انفجار پیجرها در لبنان، وعده صادق ثانی، شهادت سرداران ایرانی، عروج سید لبنانی، یحیی سنوار و لحظات پایانی، حمله اسرائیل به پدافندهای ایرانی، شروع مذاکرات با طرف‌های شیطانی. امسال گویا تاریخ فشرده‌تر می‌شود. این خصلت آخرالزمان است؛ موجز و مُدهِش! شهادت دسته‌جمعی رئوس ارکان دفاعی ایران، ترور هدفمند بزرگان هسته‌ای و دانشمندان، قیام یکپارچه‌ی نوادگان آرش، ۳ و تلاویو زیر آتش، شاهکار شکار جنگنده‌های رادارگریز، خیابان‌ها از جمعیت عاشقان علی (ع) لبریز. اینها همه در یکی دو روز. حیرت‌آور است! حوادث از تواتر ماه و هفته به توالی روز و ساعت رسیده. نبض تاریخ چون نفَس منطقه به شماره افتاده. این روزها آبستن حوادث پرآه است. و برای دشمن، زلزلوا زلزالاً شدیدا در راه است. تا توکلمان به خدایی است که نیل را برای موسی (ع) شکافت، آب در دلمان تکان نمی‌خورد.