در اهمیتِ خانه: از بچگی یادم است کسانی را که در مدرسه برای جلب توجه، راست یا دروغ، خودشان را میزدند به بدبختی و بیچارگی و خفت.  شروع میکردند به تعریف کردن سرگذشت مظلومانه‌ی شان در خانه که " پدرم مرا مدام میزند و مادرم همش ازم کار میکشد ،همه چیز در خانه‌ی ما تلخ است و آخرین باری که خوراکی خوب خورده‌ام را یادم‌ نمیاد...." جوری همه چیز را در ژانر وحشت تعریف میکردند که تعجب میکردی او اصلا چطور زنده مانده و آن ظالمان چطور دارند هزینه هایش را می دهند که این بیاید مدرسه. بماند که بعدِ این به اصطلاح یتیم بازی ها دیگران دلشان به رحم می‌آمد و خوراکی آن روزشان  را  با آنها نصف میکردند یا برعکس سوژه‌ی خنده‌ی کلاس می شدند، در هرصورت این اعجوبه ها  تمام تلاششان را کرده بودند. همان وقت ها مادرم  به ما می گفت:" هرمشکل و اعتراضی در خانواده دارید، فقط باید همین جا بگویید.در خانه، آن بیرون کسی برای شما نوشابه باز نکرده است."... مخلص کلام آنکه: تا بوده کسی که دشمن  میهنش را شاد میکرده در نگاه  همه، یک وطن فروش تمام عیار بوده. نه اینکه بایستد، ژست بگیرد، با لباس هایش حال کند. عکس بگیرد و در کمال افتخار بگوید از وطن فروشی اش خیلی  هیجان زده است. *که وطن خانه است و اهل، اگر  اهلِ خانه باشد،  آبروی خانه اش را به ثمن بخس، چوب حراج نمی‌کند... *سلام بر وطن که هزاران جایزه‌ی کَن، فدای او باد...* #فاطمه_مهرابی #جشنواره_کن #سعید_روستایی https://eitaa.com/ravie_zane_enghelabe_eslami ✾ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ✅اگر #نوجوان در خانه دارید این کانال رو از دست ندید:👇 🆔 @Javaherane | 👈