بخش دوم به روش نخبگان انقلاب عمل کنیم؟   به عنوان مثالی برای واضح تر شدن مدعای این متن، لازم است به یک پدیده در حوادث اخیر اشاره کنیم. در آشوب اخیر دیده شد که برخوردهای سطحی از جانب برخی افراد در هر دو سو صورت گرفت و افراد کم سواد، میانداری کردند. ناظر به چنین ضرورت هایی، رهبر انقلاب دست بر قضا توطئه اخیر و جنبه برنامه ریزی شده حوادث کنونی (عمده ماهیت آن توطئه دشمن بوده است) را چندان جدی نگرفتند. چراکه لیدرهای آن افرادی سطحی و بدون پشتوانه نظری یا معنوی و حتی مردمی بودند. این لیدرها نه از نظر علمی حرفی دارند و نه هرگز زندگی و گذشته آنها با هویت اسلامی و حتی هویت ایرانی و مردمی نسبت مثبتی داشته است و نه از جنبه اخلاقی یا شخصیتی قابل اعتنا هستند. ناظر به چنین وضعی، رهبر حکیم انقلاب حتی با سکوت خود و در ادامه با کم سخن گفتن از این حوادث- به نحو ضمنی- یا صریح(مانند جایی که در دیدار اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام تذکر دادند که «مسئولان کشور نیز مراقب باشند اینگونه مسائل آنها را از مسئولیت‌ها و وظایف اصلی در عرصه داخلی و خارجی باز ندارد».) ما را به عمق فرهنگی و فکری و فلسفی انقلاب اسلامی (مسیر ایجابیِ عقلانیت که مستلزم تمرکز بر اهداف الهی و مردمی نظام است) بازمی گرانند. پایان بخش دوم @javanane_alborzi