آخ که چقدرشبیه مادربودی حشمت علی! حتی وقتی خواستندجانت راباگلوله بگیرند٬ پهلویت رابرای زخم خوردن انتخاب کردند. پهلوی زخم خورده ات حالابه چه دردمن می خوردوقتی هم خودت می خواستی مثل مادرازدنیابروی٬ هم خداخواسته مزارت رامثل مادرت پنهان کند؟ من کی باشم که دهن کجی کنم برای تغییررضای خدا؟ بگذار اصلا بگوینددوتا مزارداری و هیچ کدام ازاین مزارهادر قدو قواره ی بزرگی ات نیستند. بگذاربگویندازاول پرنده ای دائم السفربودی وتاآخرهم پرنده ای دائم السفرخواهی ماند. اصلامگرمسافری که همیشه رفتن راترجیح داده است٬ به اقامتگاه های چوبی وسنگی پناه می آورد؟ توآنقدر پرنده بودی که می دانم اگرقرارباشدروزی قبرواقعی ات راهم پیداکنیم٬ بایدانگشت هارانشانه بگیریم سمت آسمان. بعدازآنجا تکه ای رابرداریم و ببینیم پرنده هاهیچ وقت زمین رابرای زیستن انتخاب نمی کنند. حتم دارم زیریکی ازهمین ابرهاخاکت کرده اندعلی. خوش به حالت که راه آسمان رااین قدرخوب بلدبودی. برشی ازمتن کتاب(مسافرآگوست) زندگینامه طلبه شهیدسیدحشمت علی شاه از لشکرزینبیون پاکستان #شهید_سید_حشمت_علی_شاه #سید_علی @jihadmughniyeh_ir