امامت، غيبت، ظهور و قيام حضرت مهدی(عج) از موضوعاتی است كه همواره در قرآن و سنت پيامبر و انديشمندان اسلامی بيان شده و دانشمندان شيعه و سنی در اين‌باره كتاب‌های بسياری نوشته‌اند و مفسران با توجه به آيات و احاديث موضوع ظهور امامت غيبت و قيام حضرت‌مهدی(عج) را بيان و تفسير كرده‌اند.
از جمله ديدگاه‌های معتبر درباره انتظار فرج عبارتند از «و يقولون لولا انزل عليه آيه من ربه ی فقل انما الغيب لله فانتظروا انی معكم من المنتظرين»و می‌گويند: چرا از سوی پروردگارش معجزهايی بر او نازل نمی‌شود، بگو: آگاهی از غيب خاص خداوند است پس انتظار بكشيد من نيز همراه شما از منتظران خواهم بود.»
شيخ صدوق (ره) می‌گويد: امام صادق(ع) غيبت را در اين آيه تأويل به امام زمان(عج) كرده است.«علموا ان الله يحی الارض بعد موتها قد بينا لكم الايت لعلكم تعقلون»«بدانيد كه خداوند زمين را پس از پژمردنش زنده می‌دارد. به‌راستی كه آيات را برای شما به روشنی بيان كرديم باشد كه تعقل كنيد.»
شيخ طوسی(ره) در كتاب «الغيبه» از ابن‌عباس روايت می‌كند كه در تفسير اين آيه گفت: خداوند زمين مرده را بعد از بيدادگری اهلش به‌وسيله ظهور حضرت مهدی(عج) اصلاح می‌كند.«ولنبلونكم بشی من الخوف و الجوع و نقص من الامول و الانفس و الثمرت و بشرالصبرين» «و همواره شما را به نوعی از ترس و گرسنگی و زيان مالی و جانی و كمبود محصول می‌آزماييم و (ای پيامبر) صابران را نويد بده.» در «ينابيع الموده» چنين آمده: پيش از ظهور حضرت مهدی(عج) علامات و نشانه‌های الهی وجود دارد برای مردمی كه ايمان آورده‌اند.«ان يمسسكم قرح فقد مس القوم قرح مثله و تلك الايام نداولها بين الناس وليعلم الله الذين آمنوا و يتخذ منكم شهدا والله لايحب الظلمين»،«اگر آسيبی به شما رسيده باشد به آن قوم نيز آسيبی همانند آن رسيده است و اين روزگار (برای عبرت) در ميان مردم ميگردانيم و تا خداوند مؤمنان را معلوم بدارد و از شما گواهانی بگيرد و خدا ستم كاران را دوست ندارد.» در «تفسير البرهان» آمده: از روز پيدايش جهان دو نيروی رحمانی و شيطانی حكومت می‌كرده، ولی در عهد حضرت مهدی(عج) تنها يك حكومت الهی در جهان حكومت می‌كند. «ولقد كتبنا فی الزبور من بعد الذكر ان الارض يرثها عبادی الصلحون»«و به راستی در زبور پس از تورات نوشته‌ايم كه زمين را بندگان شايسته من به ارث می‌برند.»
در زبور كنونی كه ملحق به تورات موجود است چنين آمده است: صالحان وارث زمين خواهند بود و در آن تا ابد سكونت خواهند كرد. «و من اظلم ممن منع مسجدالله ان يذكر فيها اسمه و سعی فی خرابها اولئك ما كان لهم ان يدخلوها الا خائفين لهم فی الدنيا خزی و لهم فی الاخره عذاب عظيم»«و كيست ستم كارتر از كسی كه نگذارد نام خداوند در مساجد ياد شود و در ويرانی آن بكوشد آنان را معنا ندارد جز اين كه ترسان لرزان پا به درون آنها بگذارند در دنيا خفت و خواری و در آخرت عذابی بزرگ در پيش دارند.» .سيوطی در «الدرالمنثور» از ابی جرير اسدی نقل می‌كند: مراد از ذلتی كه نصيب ستمگران در دنيا می‌شود روزی است كه مهدی(عج) حكومت را به دست می‌گيرد.ابونعيم اصفهانی از عبدالرحمان‌بن‌عوف روايت می‌كند كه پيامبراكرم (ص) فرمود: در زمانی كه روزگار نامساعد است خدای بزرگ مردی از دودمان ما برمی‌انگيزاند كه او عدالت را در زمين گسترش می‌دهد و مال و ثروت را در اختيار مردم می‌گذارد. در «سنن» ابن‌داود آمده كه حضرت‌علی(ع) از پيامبر(ص) نقل كردند: «اگر تنها از روزگار يك روز باقی بماند خدای متعال مردی از اهل‌بيت من مبعوث می‌كند تا جهان را پر از عدل و داد كند پس از آن كه جور و ظلم دنيا را فرا گرفته باشد.» در «ينابيع الموده» آمده است كه اميرالمومنين (ع) فرموده: «هنگام ظهور حضرت مهدی پرچم پيامبر(ص) را در دست دارد و دولت احمدی تشكيل می‌دهد و با شمشير قيام می‌كند. او گفتاری راست دارد و زمين را با نيروی الهی زنده می‌كند و برای بهره‌برداری آماده می‌كند و سنن و احكام اسلام را زنده می‌كند.» ابوخالد كابلی روايت می‌كند كه روزی خدمت امام چهارم شرفياب شدم و از ايشان درباره اولی الامر سئوال كردم، حضرت با كمال صراحت اولی الامر را معرفی فرموده و از اميرالمومنين(ع) شروع كرد و اسامی ائمه را يك به يك برشمرد تا به مهدی رسيد و سپس در جواب كابلی كه گفت سرانجام چه خواهد شد فرمود: غيبت او ادامه پيدا می‌كند و مردمی كه در عصر غيبت زندگی می‌كنند امامت امام دوازدهم را تأييد و قبول می‌كنند و با كردار نيك خود انتظار فرج او را دارند و آنها بر مردم ساير اعصار برتری خواهند داشت زيرا آنها در راه خداشناسی و معارف الهی آن قدر پيشرفت نموده و مورد توجهات الهی قرار گرفته اند و خرد و بينش آنها آن قدر اوج گرفته كه در زمان غيبت چون زمان حضور درك می‌كنند و به حق می‌رسند.
(منبع: گفتمان مهدويت ج ۵ مقاله علی باقی نصرآبادی دفتر تبليغات اسلامی)
@jihadmughniyeh_ir