📡#رصد_راهبردی ۴۸ساعت گذشته | بخش۱ 🔘ویلیام اف. وشلر (William F. Wecshler) در شورای آتلانتیک: ▪️ماهیت دقیقِ خطرات آتی، به نتایج حاصل از تصمیمات تهران بستگی دارد. انتخاب‌های استراتژیک برای آیت‌اللّٰه علی خامنه‌ای روشن است. یک گزینه برای او این است که "از جام زهر بنوشد" و بلافاصله با ترامپ برای پایان دادن به درگیری، مذاکره مستقیم کند. این امر، دست‌کم مستلزم توافق ایران برای چشم‌پوشی دائمی از هرگونه غنی‌سازی داخلی است؛ چه برسد به تلاش برای دستیابی به سلاح‌ هسته‌ای. 🔘بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها (FDD): ▪️حمله آمریکا به ایران، یک ضربه تکان‌دهنده و نَه یک ضربه مرگبار بود. ایران، برای واکنش، سه گزینه پیش رو داشت که هیچ‌کدام از آن‌ها جذاب نبودند. اول، می‌توانست به پایگاه‌های آمریکایی و سایر اهداف در خلیج فارس حمله کند و برای ایالات متحده، شرکای خلیج فارس و اقتصاد جهانی هزینه بتراشد. این گزینه، به نفع تهران نبود. گزینه دوم این بود که تهران به میز مذاکره برگردد و سعی کند آنچه را که باقی مانده است، نجات دهد و از حمله بیشتر علیه خوش رهایی یابد. این گزینه، یک عقب‌نشینی بزرگ و آشکار بود که به قیمت از دست دادنِ وجهه و اعتبار تهران تمام می‌شد. گزینه سوم، همین اقدامِ تلافی‌جویانه، محدود و نمایشی بود که علیه پایگاه ایالات متحده انجام شد؛ همان اقدامی که پس از کشته شدن [شهادت] قاسم سلیمانی نیز انجام گرفت. 🔘تحریریه گروه بین‌المللی بحران (International Crisis Group): ▪️درصورت ادامه ضربات متقابل، فرصت برای توقف درگیری، لحظه به لحظه، محدودتر می‌شود. اگر ایران با تمایل به دادن امتیازاتِ معنادار پای میز مذاکره بیاید و ایالات متحده نیز با هدف دستیابی به توافق وارد گفت‌وگوها شود، هنوز هم ممکن است فرصتی برای موفقیت دیپلماسی وجود داشته باشد. 🔘انستیتو خاورمیانه آمریکا (Middle East Institute): ▪️ورود ترامپ به نبرد، یک خطای سیاسی بود. بمباران سایت‌های هسته‌ای ایران توسط ایالات متحده و کارزار اسرائیل، در بلندمدت، منجر به تسلیم ایران در برابر خواسته‌های حداکثری ایالات متحده و اسرائیل نخواهد شد؛بلکه اقدامات تشدیدکننده ایران و طراحی رهبران آن برای کسب قدرت بیشتر را در پی خواهد داشت. ▪️اکنون منطقه یک گذار جدید را آغاز می‌کند. ایران اهرم‌های تهدید و مواد هسته‌ای را در اختیار دارد؛ اهرم‌هایی که می‌تواند برای تهدید اسرائیل، آمریکا و یهودیان سراسر جهان، به کار گیرد. سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه اکنون به تعهد آن به اسرائیل وابسته شده است. امیدها برای تحول اقتصادی و سرمایه‌گذاری مشترک با کشورهای خلیج فارس، در مقایسه با موضوع ایران، در درجه دوم اهمیت قرار دارد. زمان، دست‌کم فعلاً، به نفع ایران است. ▪️از اکتبر ۲۰۲۳ تا نوامبر ۲۰۲۴، نیروهای نیابتی ایران در عراق و سوریه، بیش از ۲۵۰بار پایگاه‌های آمریکایی را هدف قرار دادند؛ امری که می‌توانست دوباره از سر گرفته شود. ایران و حوثی‌ها می‌توانستند متحدان آمریکا را در خلیج‌فارس به عنوان یک نقطه ضعف، هدف قرار دهند؛ زیرا به خوبی می‌دانند که چنین حملاتی، چگونه می‌توانست روابط منطقه‌ای ایالات متحده را به طور جدی پیچیده کند و ترامپ را در موقعیت بسیار دشواری قرار دهد. زمان نشان خواهد داد که اوضاع به کدام سمت می‌رود؛ به سمت کاهش تنش یا یک مارپیچ بیشتر. 🔘مؤسسه کوئینسی آمریکا (Quincy Institute): ▪️اسرائیل در حال پیروزی نیست. دستاوردهای اسرائیل، تاکتیکی و نَه راهبردی بودند. ترامپ نباید تسلیم درخواست‌های جدید برای کمک شود. ▪️در پس اهداف اعلام‌شده کارزار اسرائیل، یعنی از بین بردن قابلیت‌های هسته‌ای و دفاعی ایران، جاه‌طلبی عمیق‌تر و عجیب‌تری وجود داشت [دارد]: سرنگونی جمهوری اسلامی و بر سر کار آوردن یک دوست مانند رضا پهلوی! این سیاستی نیست که رسماً در اورشلیم یا واشنگتن اعلام شده باشد؛ اما در پس‌زمینه اقدامات اسرائیل و درخواست‌های آشکار آن از ایرانیان برای «ایستادگی» در برابر جمهوری اسلامی، وجود داشت. بااین‌همه، ترامپ روز دوشنبه اعلام کرد که توافقی بین ایران و اسرائیل برای توقف جنگ حاصل شده است! ▪️تصور نتیجه‌ای متفاوت در ایران، نادیده گرفتن تلخ‌ترین حقایق منطقه است؛ از قتل‌عام فرقه‌ای عراق، پس از صدام گرفته تا حاکم شدنِ شبه‌نظامیان در لیبی و یمن. دو دهه گذشته درس تلخی آموخته است که تغییر رژیم با تحمیل خارجی، آن هم در ایران، متحدان مطیع ایجاد نمی‌کند؛ بلکه خلأهایی را ایجاد می‌کند که توسط افراط‌گرایان، جنگ‌های نیابتی و فجایع انسانی پر می‌شوند. همین درس دردناک است که کشورهای عربی خلیج فارس را به سمت دیپلماسی با رقبای سابق مانند ایران سوق داد. 🔗بخش۲ 🔗بخش۳ |☫|جبهه رسانه‌ای لرستان |🇮🇷|Channel https://eitaa.com/joinchat/4260757557C4f4046d91e