یه کم درد دل😊 نمی دونم از چه سالی فعالیت در فضای مجازی رو شروع کردم اما اون روزها خبری از کانال های بزرگ ایتایی نبود البته هنوز #ایتا در کار نبود چه برسه به کانال های ایتایی تلگرام و اینستاگرام هم تو دنیا مخاطب زیادی نداشتند و تعداد خیلی معدودی اسمش رو شنیده بودن از اون روزها سال های زیادی می‌گذره ماها که درسی خونده و مکتبی رفته بودیم سعی کردیم دیده نشیم و پشت پرده، کارهای اصلاحی رو پیش ببریم از شبکه سازی و تربیت شاگرد بگیرید تا نوشتن طرح و لایه برای ریل گذاریِ فضای مجازی از کارشناس تا وزیر این حوزه رو هم دیدیم و گپ زدیم و رفیق شدیم اما این روزا که به فضای مجازی نگاه می کنم می بینم گویا داشتن تعداد زیاد مخاطب تو جامعه ی ما ارزش شده یعنی کسی که هیچ‌ دانش یا مهارتی نداره شده امام و پیشوای چند صدهزار نفر! شاید باورتون نشه خبر دارم بعضی از اینها حتی تو زندگی های شخصی شون مشکلات عجیب غریبی دارن اما به شما نسخه تربیت فرزند و همسرداری می پیچن خیلی هاشون تنها ارتباط امنیتی که دارن با سرباز پاسگاه محلشون هست اما کانال های چند ده هزار نفری تو حوزه اخبار لبنان و سوریه و منطقه زدن طرف پیام داده استاد فلانی این تحلیل رو داره و بعد شما چه حقی دارید مخالف نظر ایشون تحلیل کنید؟ 😳 استادش شاگردمه 😊 اما چون تعداد ممبرهاش بیشتره، مخاطب گمان می کنه ایشون نفر اول لیست ترور موساد هستش😊 خب تو این وضعیت چه باید کرد؟ بشینیم نگاه کنیم تا مرجعیت افکار عمومی بیوفته دست یه عده نااهل؟ این روزها ذهنم واقعا درگیره این کانال رو زده بودم برای یه عده خاص از مدیران کانالها و دوستان خبرنگار اما حس می کنم کافی نیست شاید الان وقتشه بیاییم وسط ✍ رضا خانعلی زاده| بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/96731162C0fde667bcb