اولین جلسه‌ی حضوری هماهنگی‌های سفر توی فرودگاه امام خمینی تشکیل شد و تازه اسم‌های توی جلسات مجازی برامون تصویردار شد.👥 برای تعدادی از ما دبی اولین کشور غیر زیارتی بود که تجربه می‌کردیم. به محض رسیدن به خاک دبی، هوای شرجی و‌ گرم اونم توی اواخر آبان‌ماه به استقبال ما اومد. فرودگاه دبی از چند جهت عجیب بود، یک شلوغی فرودگاه به جهت ترافیک پروازی، دو صف مسافران که ترکیبی از ایرانی هندی آسیای شرقی و اروپایی بودن، تقریبا عرب زبان ندیدیم. سوم فروش نوشیدنی‌های الکلی! 🍷 اونم در یک کشور اسلامی بود! برای اینکه زهر سفر گرفته بشه، به پیشنهاد یکی از همسفریان بزرگوار با دعای سفر استارت تجربه دبیِ مارکو تربیت رو زدیم و انصافا که حس خوبی داد...🤲🏻📿 فاصله‌ی فرودگاه تا هتل به ساختمان‌ها و بناها دقت کردیم و خب بنای قدیمی یا ساختمونی که ظاهرش کثیف شده باشه ندیدیم🏢، انگار همه چیز جدید بود و البته یه شرکت تجهیزات خلیج عربی هم دیدیم! بعدتر توی نقشه‌ی مترو و هرجای دیگه هم دیدیم که خلیج فارس رو به نام خودشون زدن! و خب تغییر تاریخ از همینجاها شروع می‌شه. هتل ما توی محله‌ی مهاجر نشین بود، اینو از همون پیاده‌روی شب اول فهمیدیم. مهاجران هندی و آسیای شرقی خیلی پررنگ بودن. حتی توی پاساژهای اطراف غذا و محصولات این دو منطقه زیاد بود. قانون و مقررات اینجا خیلی رعایت می‌شد و خب نه برای رضای خدا که به جهت جریمه و دوربین‌های زیاد.👀 @marcotarbiat ___✨🌺✨_______ کانال لذت یادگیری: 🌐https://eitaa.com/learning_enjoyable #یادگیرنده_مادام_العمر 🍃 .