ای عاشقــان ای عاشقـان پیمانه را گم كرده‌ام دركنج ویران مانده ام، خمخـانه را گم كرده‌ام هم در پیِ بالائیــــان ، هم من اسیــرِ خاكیان هم در پی همخانه‌ام ،هم خانه را گم كرده‌ام آهــم چو برافلاك شد اشكـــم روان بر خاك شد آخـر از این‌جا نیستم، كاشـــــانه را گـم كرده‌ام درقالب این خاكیان عمری است سرگردان شدم چون جان اسیرحبس شد، جانانه را گم كرده‌ام از حبس دنیا خسته‌ام چون مرغكی پر بسته‌ام جانم از این تن سیـر شد، سامانه را گم كرده‌ام در خواب دیدم بیـدلی صد عاقل اندر پی روان می‌خواند با خود این غزل، دیوانه را گم كرده‌ام گــر طالب راهی بیـا، ور در پـی آهی برو این گفت و با خودمی سرود، پروانه را گم كرده‌ام #شعرنوش☕️