اومد توی اتاقم و مثل همیشه سرش رو از خجالت انداخت پایین و با دستاش بازی کرد... میخواست اجازه ی چند روز نبودنش رو بگیره و برای مسابقات بره جنوب. نمیدونستم قاری قرآنه! ازذوقِ شنیدنِ این موضوع قلبم روشن شد. گفتم : برام بخون... با تعجب سرش رو آورد بالا و گفت:الان؟؟ لبخند زدم و گفتم: اوهوم... گفت میشه نخونم؟ آخه الان صدام... حرفش رو قطع کردم و گفتم: صدات برام مهم نیس مهم اینه تو برام قرآن بخونی! مثل همیشه دلبری کرد و گفت: چون شما میخواید چشم! و نشست و بعد از چند لحظه سکوت شروع کرد به خوندن... سوره ی فرقان... و تمام فضای اتاق روووشن شد... گرم شد! همه چیز زنده شد... و من پر از اشک شدم!                        ☆☆☆☆☆ هر چیزی توی این عالم موثرِ نفسِ دارنده اش هست. صوتی که گوش میدین چه موسیقی چه سخنرانی بیشتر از الفاظِ اون صوت نفسِ گوینده روی شما اثر میذاره و روحتون ازش اثر میگیره! "فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسانُ إِلى‌ طَعامِهِ " این آیه ی قرآن فقط اشاره به غذای مادی و اثرش روی جسم نداره! بلکه مهم تر از اون غذای روحتون هست و اثری بسیار زیادی که از نفوس میپذیره! کتابی که میخونیم و صوتی که میشنویم و دوستانِ ما .... همه ی اینها غذای روحمون هستن و داریم ازشون اثر میگیریم... آیا نگاه می‌کنیم به این طعام ها؟؟ و آیا حواسمون به ورودی های نفسمون هست؟؟ مراقب روحمون باشیم. ✋🏼 #روزنوشت