توجه انسان به هرچیز حدّ او را تعیین می‌کند. اگر چیزی که انسان به آن توجه می‌کند محدود باشد علی‌رغم ذات نامحدودش، محدود می‌شود، هرچند که نفس او در جای خود بی‌حد و نامحدود است. در شرایطی که انسان دل‌بندِ دنیای محدود شد و شخصیت خود را محدود نمود، حقیقت خود را زندانی کرده است!