گـر ز مسجـد به خرابات شـدم خرده مگیر؛ مَجلسِ وعظ دراز است و زمان خواهد شد! منظور از مسجد همان ظاهر شریعت و خرابات باطن آن (طریقت) است. در این شعر حافظ
نگرانِ گذشت زمان
است از این‌که زمان بدونِ حاصل و محصول از دستش خارج شود رضایتی ندارد و معتقد است زمان را باید غنیمت شمرد چون می‌گذرد و می‌رود.🚦🚇 چه کسی تضمین می‌دهد که فردایی وجود دارد جز خدا؟ چه کسی می‌داند که انسان فردا نیز زنده است؟ بسیاری از فرداها برای بسیاری از انسان‌ها حاصل نشده؛ پس باید لحظه را غنیمت شمرد.🌾