الهی طَيِّبْ بِقَضَائِكَ نَفْسِي، وَ وَسِّعْ بِمَوَاقِعِ حُكْمِكَ صَدْرِي، وَ هَبْ لِيَ الثِّقَةَ لِأُقِرَّ مَعَهَا بِأَنَّ قَضَاءَكَ لَمْ يَجْرِ إِلَّا بِالْخِيَرَةِ «خدایا، مرا به قضا و قدر خود دلخوش و سینه‌ام را در چیزهایی که مقدر نموده‌ای فراخ کن و اعتماد و تکیه‌گاهی به من ببخش تا با آن اقرار کنم که قضا و قدر تو جز به نیکی روان نگشته». •صحیفه‌سجادیه• 💌