🟡 شبهه علامه جعفری: دين، برادر بزرگ‌تري دارد به نام اخلاق. وقتي دين اين برادر بزرگ‌تر، يعني اخلاق، را کنار مي‌گذارد و با قدرت همدم مي‌شود صاحب فرزندي مي‌گردد به نام مصلحت که اين فرزند، هم دين را مي‌کشد و هم اخلاق را 🟢 پاسخ ✍ حجت‌الاسلام دکتر #قربانی_مقدم 🔹 عبارت فوق در هیچ یک از آثار علامه جعفری یافت نشد. بارها گفته شده که برخی افراد، افکار غلط را تحت نام افراد معروف یا موجه منتشر می کنند تا باورپذیری بیشتری داشته باشد. 🔹 صرف از نظر اینکه جملات فوق از علامه جعفری نیست، محتوا نیز غلط است. چون دین از سه بخش تکشیل شده است، عقاید، احکام و اخلاق. بنابراین دین اساساً قابل انفکاک از اخلاق نیست. اما اینکه انتظار داشته باشیم تمام گزاره های دینی اخلاقی باشد، غلط است. مثلاً دین به ثروتمندان اخلاقا توصیه می کند که به فقرا توجه کنند، اما از نظر احکام دینی نمی توان حق مالکیت یک ثروتمند را نادیده گرفت و اموال او را به نفع فقرا مصادره کرد. 🔹 از طرف دیگر همراهی دین با قدرت به این شکل است که دین فعالیت قدرتمندان را در چهارچوب اصولی مانند: اعتقاد به پاسخگویی در برابر خداوند، رعایت حق الناس، رعایت صداقت و ... محدود می کند و طبیعی است که این موضوع امر مبارکی است. 🔹 اما قضیه مصلحت از این قرار است که در زندگی بشر، (چه زندگی فردی و چه زندگی اجتماعی) همیشه انتخاب بین خوب و بد نیست، گاهی انسان ها مجبورند از بین دو خوب یا بین دو بد یکی را انتخاب کنند. اینجا است که عقل اقتضا دارد که ببیند کدام یک به مصلحت است. حتی گاهی انسان مجبور است چیزی را که دوست ندارد انتخاب کند، مثلاً شما ممکن است مایل به خوردن غذا یا دارویی یا سکونت در شهری نباشید اما با خود می گویید مصلحت من در همین است. پس مصلحت به خودی خود، امر ناپسندی نیست که بخواهد دین یا اخلاق را بکشد. چیزی که ناپسند است سوء استفاده از مفهوم مصلحت است. و ما می دانیم که سوء استفاده از مفاهیم مثبت همیشه وجود داشته و دارد حتی از همین اخلاق یا از آزادی یا از حقوق بشر یا از نام دین و امام و حسین و .... چقدر سوء استفاده شده است؟ 🔹 ما به این #مغالطه، «مغالطه حذف مضاف» می گوییم. یعنی چیزی که مسلم است «سوء استفاده از مصلحت» است. اما عبارت به نحوی تنظیم می شود که القاء شود خود مصلحت یک امر غیر اخلاقی است. •┈┈••✾••┈┈• ✅ حجت‌الاسلام محمد کرباسی 🆔 @m_karbasi