✍ «
سکانس اول انقلاب»
🔻
حال و هوای صحنه:
▫️عصر دوم فروردین ۴۲،
چند دقیقه پیش، در مدرسه فیضیه، مجلس عزای امام صادق(ع) بود.
▫️۳۰۰ نفر از کماندوها و اراذل، مجلس را به هم میریزند
▫️کماندوهای شاه، طلاب را از بام به پایین پرت کردهاند
▫️اراذل، با چوب و چماق، سرها و دستها را شکاندند و مردم را مجروح کردند یا به شهادت رساندند
▫️آیتالله گلپایگانی، مرجع مشهور، تا مرز شهادت رفته است.
▫️قم در بهت و ترس فرورفته است
▫️علما درب خانههایشان را بستهاند
▫️طلاب، متحیر و مجروح، در شدت اضطراب و ناامیدی، به خانه امام آمدهاند تا هم پناه بگیرند و هم از جان ایشان دفاع کنند.
▫️رژیم از سرمستیِ پیروزی، فردا را برای بازدید عمومی از صحنهی شکست علما در فیضیه اختصاص داده است.
▫️امام در خانهاش، میان طلاب مجروح داخل حیاط میرود و...
🔻
دیالوگ امام:
«ما پیروز شدیم. ما از خدا میخواستیم که این دستگاه ماهیت خود را بروز دهد و خود را رسوا کند»
روش مبارزاتی امام، تغییر روایت از صحنه است.
روایت که دست جریان حق میافتد، باطل نابود میشود.
دنبال راه دیگری نباشید. پاشنه آشیل دشمن «
اقامهی روایت حق» است.
❗️حرصتان از دشمن را، در روایتسازی خالی کنید تا هدر نروید.
#روایت
#جهاد_تبیین
@m_o_hoseini