✍ «سکانس اول انقلاب» 🔻حال و هوای صحنه: ▫️عصر دوم فروردین ۴۲، چند دقیقه پیش، در مدرسه فیضیه، مجلس عزای امام صادق(ع) بود. ▫️۳۰۰ نفر از کماندوها و اراذل، مجلس را به هم می‌ریزند ▫️کماندوهای شاه، طلاب را از بام به پایین پرت کرده‌اند ▫️اراذل، با چوب و چماق، سرها و دست‌ها را شکاندند و مردم را مجروح کردند یا به شهادت رساندند ▫️آیت‌الله گلپایگانی، مرجع مشهور، تا مرز شهادت رفته است. ▫️قم در بهت و ترس فرورفته است ▫️علما درب خانه‌هایشان را بسته‌اند ▫️طلاب، متحیر و مجروح، در شدت اضطراب و ناامیدی، به خانه امام آمده‌اند تا هم پناه بگیرند و هم از جان ایشان دفاع کنند. ▫️رژیم از سرمستیِ پیروزی، فردا را برای بازدید عمومی از صحنه‌ی شکست علما در فیضیه اختصاص داده است. ▫️امام در خانه‌اش، میان طلاب مجروح داخل حیاط می‌رود و... 🔻دیالوگ امام: «ما پیروز شدیم. ما از خدا می‌خواستیم که این دستگاه ماهیت خود را بروز دهد و خود را رسوا کند» روش مبارزاتی امام، تغییر روایت از صحنه است. روایت که دست جریان حق می‌افتد، باطل نابود می‌شود. دنبال راه دیگری نباشید. پاشنه آشیل دشمن «اقامه‌‌ی روایت حق» است. ❗️حرص‌تان از دشمن را، در روایت‌سازی خالی کنید تا هدر نروید. @m_o_hoseini