🔴 «تغییر پارادایم»؛ اسم رمزِ براندازی تدریجی و نرم از درون 🔹جواد ظریف در مقاله‌ای برای نشریه آمریکایی فارین پالیسی از «تغییر پارادایم در ایران» سخن گفته:«جنگ‌طلبان از بستن پنجره‌های دیپلماسی سود می‌برند. باید فرصت را از آنان گرفت تا پارادایم تهدید را تثبیت نکنند. اکنون زمان تغییر پارادایم فرارسیده و این تغییر برای ایران از درون آغاز می‌شود.» 🔸تعارفات دیپلماتیک تعبیر «تغییر پارادایم در ایران» را که کنار بزنیم، پیام اصلی از پشت پرده بیرون می‌زند: «عقب نشینی از برنامه هسته‌ای، توقف کامل توسعه موشکی و محدود کردن برد موشک‌های ایران به حداکثر ۴۰۰ کیلومتر و قطع حمایت تهران از محور مقاومت؛ از حزب‌الله لبنان و حشدالشعبی عراق گرفته تا انصارالله یمن و مسئله فلسطین.» 🔹این «تغییر پارادایم» تنها یک مثلث نیست؛ بلکه بخشی از یک پازل بزرگ‌تر است که جمع‌بندی آن چنین می‌شود دموکراتیزه‌کردن نظام جمهوری اسلامی به سبک مطلوب واشنگتن و بروکسل؛ با حذف کامل یا تشریفاتی کردن رکن «ولایت فقیه»، جداسازی دین از سیاست، و تبدیل ایران به نسخه‌ای «ترکیه‌گونه» که دین در آن به حاشیه زندگی خصوصی رانده شود و ایران به یک کشور «نرمال» از منظر آنها تبدیل شود. که البته این نگاه خوشبینانه است. 🔸نگاه واقع بینانه نشان می‌دهد که بعد از خلع سلاح استراتژیک تهران، هدف بعدی قطعاً تجزیه ایران است که برای همیشه از ترس آنچه آنها «احیای امپراطوری ایران» می‌خوانند راحت شوند! 🔹در ماه‌های اخیر، بسیاری از دلسوزان کشور با نیت خیر، بر «وحدت»، «انسجام» و «همدلی» تأکید کرده‌اند. اما باید دقت شود که وحدت ملی، زمانی اصیل است که از مسیر هوشیاری عبور کند؛ نه از راه بستن چشم بر پروژه‌های سیاسی که دقیقاً وحدت ملت را هدف قرار داده‌اند! 🔸نشانه‌های این تحرکات ضدوحدت آشکارند؛ از بیانیه براندازی میرحسین موسوی برای «مجلس مؤسسان قانون اساسی جدید»، بیانیه ۱۸۰ نفره، مقاله محقق‌داماد به‌عنوان تئوریسین فقهی–حقوقی این خط و بیانیه ۷۸ چهره پیشکسوت دیپلماسی تا اظهارات اخیر کروبی و مصاحبه‌های حسن روحانی. این‌ها زنجیره‌ای نیست که بتوان ساده‌لوحانه با جمله «ان‌شاءالله گربه است» نادیده‌اش گرفت. 🔹به این‌ها اضافه کنید تاکتیک «بحران‌سازی» و «تبدیل مسائل کشور به بحران» توسط مدیران ناکارآمد وابسته به همین جریان در دولت. ترکیب این داده‌ها، برای هر تحلیلگر منصف، یک نتیجه واضح دارد: هدف، تحمیل نسخه نهایی یک صلح اجباری است؛ صلحی که هزینه‌اش، خلع سلاح استراتژیک ایران و شکستن ستون مقاومت منطقه‌ای خواهد بود. 🔸اینکه برخی با نیت ظاهراً خیرخواهانه، فعالیت جبهه تبیین نیروهای انقلابی را، به بهانه «همسویی دولت و رهبری»، متوقف می‌کنند، محل شگفتی است. وحدت واجب است؛ اما وحدتی که بهایش سکوت در برابر یک جریان خزنده سیاسی باشد، دیگر وحدت نیست — پیش‌درآمد تسلیم است. ضمن حفظ انسجام ملی و وحدت جامعه، باید شبکه‌های تبیینی انقلاب فعال شوند. ✍ 🇮🇷تحلیل سیاسی و جنگ نرم @tahlile_siasi @tahlile_siasi