🔻پاسخ به بیانیه فتنه‌گر خاموش؛ پارادوکسی به‌نام موسوی
✍️ در روزهایی که مردم متحد و هم آوا در برابر دشمن ایستاده اند دوباره یکی از بانیان فتنه‌ای که خون بی‌گناهان را پای میز طمع دشمن ریخت، از خلوت پستوهای سکوت سر برآورده و بیانیه صادر کرده!
بیانیه‌ای پر از اغلاط تحلیلی، تناقض‌های فکری و البته بغض‌های انباشته از گذشته‌ای که هرگز از آن توبه نکرد.
در بیانیه موسوی، صحبت از شهید شده، تسلیت گفته شده و البته حمله‌ای به نظام و رهبر انقلاب هم کرده، آن‌هم در پوشش کلمات روشنفکرانه!
اما اساساً کسی که هنوز از رهبر زمانه خود با عبارات طعن‌آلود سخن می‌گوید، چه نسبتی دارد با آن شهیدی که به فرمان همین رهبر، با شوق شهادت پای در میدان گذاشته است؟
❇️ این تناقضِ موسوی، نه از سر نادانی که از بغضی تاریخی می‌آید؛ بغضی نسبت به ولایت.
آن‌کس که امروز اشک تمساح برای مردم می‌ریزد، کاش به خاطر می‌آورد فتنه سال 88 چگونه سفره تحریم را برای دشمنان ایران گسترد!
مگر نه اینکه در همان روزها بود که دشمن امید بست به تقابل خیابانی، به بی‌اعتمادی مردم به نظام؟
پس اگر از مردم سخن می‌گوئید، باید اول از مردم عذر بخواهید که آنها را هزینه جاه‌طلبی خود کردید! 😡
مردم اگر امروزه انتقادی هم دارند، نه از اصل نظام که از ضعف برخی مسئولانی‌ست که مثل شما در دل اعتقادی به نظام و رهبری و ولایت ندارند.
ای‌کاش به‌جای استفاده از رأفت نظام برای تولید نفرت، این فرصت را خرج اصلاح افکار پوسیده خود می‌کردید.
اگر گله‌ای باشد، گله مردم است که چرا نظام با شما براندازان به جای اشد مجازات، مدارا کرد! 😡