گفت‌وگوی اختصاصی کیهان با استاد محمدرضا سرشار نویسنده، پژوهشگر و منتقد ادبی: 🔰 دغدغه‌ای بـرای آینده راهزنان فکری در کمین کودکان بی‌پناه 🔸در نامه‌ای برای شورای کتاب کودک نوشتم: «وقتی شنیدم شما یکی از کتابهای مرا به‌عنوان کتاب برگزیده سال 61 خود انتخاب کرده‌اید به خودم شک کردم؛ و دوباره آن کتاب را خواندم تا ببینم در آن چه چیزی نوشته‌ام که خوشایند شما واقع شده است!» در انتهای نامه هم نوشته بودم: «با توجه به ماهیت ضداسلامی و ضدانقلابی شما، جایزه تان را نمی‌پذیرم.» 🔸بچه‌هایی که از حوزه هنری رفته بودند، می‌دانستند کتاب را من نوشته‌ام و این موضوع را به ابراهیم نبوی گفته بودند. او هم به خیال خودش افشاگری کرد. از همان ماه‌های اول دیگر همه می‌دانستند که نویسنده کتاب «بیست سال تلاش!» من هستم. 🔸این کتاب با شمارگان ۶۰۰۰ نسخه در چاپ اول منتشر شد؛ که در آن زمان، برای یک اثر انتقادی و پژوهشی، شمارگان قابل توجهی بود. به هر حال، کتاب به شدت کاسه کوزه های شورا و برخی اعوان و انصارش را به هم ریخت. 🔸از ریاست جمهوری تماس گرفتند و نسبت به چاپ کاریکاتورهایی که در هجو کراوات منتشر کرده بودیم گله کردند. گفتند: «برخی کسانی که اینجا رفت و آمد دارند، کراواتی هستند، این کاریکاتورها باعث ناراحتی آن‌ها می‌شود. از این کاریکاتورها منتشر نکنید!» 🔸شورای کتاب کودک، چون نامزدها را نه با معیارهای واقعی ادبی بلکه با دیدگاه سیاسی و قبیله‌ای انتخاب می‌کند، تا به حال هیچ نویسنده ایرانی قَدَری را نتوانسته به هیات داوری جایزه مذکور معرفی کند. در نتیجه، کسی از ایران برنده جایزه اندرسن نشده است. 🔸شورای کتاب کودک، ملغمه‌ای از بهایی‌ها، توده‌ای‌ها، غرب‌زده‌ها و شاه‌پرست‌ها و ... هستند که وجه مشترک همگی آن‌ها، ضدیت با اسلام است. 🔸بت بزرگ شورای کتاب کودک، لیلا ایمن(آهی) بود که از مشاهیر بهائیت بود. چند نفر از کسانی که شورا کتابشان را برگزید و به آنها جایزه داد یا کتابشان را به عنوان اثر مناسب برای بچه ها معرفی کرد، بهائی بودند. 🔸توران میرهادی تا زمانی که زنده بود، با علم به اینکه همه می‌دانند لیلا ایمن بهایی است، از او به‌عنوان استاد اعظم خود یاد می‌کرد. این-ها نشان می‌دهد که گردانندگان اصلی شورا، بعد از انقلاب افکارشان اصلاً تغییر نکرده، و فقط رنگ عوض کرده‌اند. 🔸اولین تظاهرات مدارس دخترانه علیه حجاب را در ابتدای انقلاب مدرسه فرهاد که رئیسش توران میرهادی بود، برگزار کرد. یکی از اتاقهای طبقه بالای مجتمع آموزشی فرهاد، محل تکثیر اعلامیه های چریکهای فدایی خلق علیه نظام، بود. 🔸شورای کتاب کودک کتاب‌ها و افراد مرتبط با جریان‌های مذهبی را سانسور و بایکوت می‌کردند. محمود حکیمی مطرح ترین نویسنده مذهبی در حوزه کودک و نوجوان در دهه ۵۰ بود. خودش گله می‌کرد و می‌گفت اینها جوری برخورد می‌کنند که انگار اصلا من وجود ندارم! 🔸آقای مسجدجامعی وقتی عضو و رئیس شورای شهر تهران بود، توران میرهادی فوت شد. در مراسم تشییع او سخنرانی تجلیل آمیزی درباره او کرد. بعد هم مکانی را به نام او نام‌گذاری و سردیسش را در آنجا نصب کردند! 🔸شورا یا هوادارن و همفکرانشان، در هرجایی که به نحوی به ادبیات کودک و نوجوان مربوط بود، کم و بیش، نفوذ کردند و عملا ادبیات کودک و نوجوان کشور را اداره می‌کردند و به فعالان این عرصه خط می‌دادند که چه بنویسند و چه ننویسند! 🔸وزارت ارشاد به فرهنگ‌نامه مغرضانه و جهت‌دار شورا مجوز چاپ داد؛ از آن بدتر آن را کتاب برگزیده سال انتخاب کرد! از آن خیلی خیلی بدتر وزارت آموزش و پرورش، سخاوتمندانه آن را خرید و در کتابخانه¬های مدارس، در دسترس بچه های ما قرار داد! https://kayhan.ir/001JkH