بیانیه تحلیلی ۳۱۳ استاد دانشگاه- ۵ 🔹سرمایۀ اجتماعیِ ما، در شرایط ثبات و جوشش به سر می‌برد و این جنگ تحمیلی توانست، «انسجام اجتماعی» را در گستره‌ای وسیع، بازتولید و بازسازی کند. 🔻جامعه، به‌روشنی دریافت که تمدّن غربی، به جان و بنیان و قوام و دوام ما طمع کرده و اگر بتواند، افسانۀ فروپاشی را محقّق خواهد کرد. 🔹آشکارشدن مقاصد و نیّات شوم این دیگریِ بزرگ، جامعه را در درون خویش، هماهنگ و هم‌صف کرد و در برابر تهاجم بیگانه، وحدت بخشید. 🔻این همگرایی، حاصل «درخشش قدرتِ نظام جمهوری اسلامی» در مقابل تعدّی و تجاوز نیز بود و انقلاب نشان داد که توان مقاومت دارد و می‌تواند در برابر یک حملۀ غافل‌گیرانۀ چندوجهی و پیچیده وترکیبی، واکنش به‌هنگام نشان بدهد و حافظِ شرافت و عزّت و اقتدار ایرانیان باشد. 🔹اینک جامعۀ ما پس از جنگ اخیر، آکندۀ از حسِ «سربلندی» و «هیبت» و «عظمت» است و اثری از شکست و حقارت و تسلیم در خود نمی‌بیند. 🔻این امکان اجتماعی – که برآمده از «تدبیر هوشمندانۀ رهبر معظّم انقلاب» و «اجتماعی‌شدنِ تفکّر مقاومت» و « تکیه بر فن‌آوری بومی» است – زیربنای بازسازی سرمایۀ اجتماعی در ایران خواهد شد. 🔹بدین‌‎جهت، باید عناصرِ مولّد و شکل‌دهنده به آن را – که همگی در عالَم انقلاب اسلامی صورت‌بندی شده‌اند – تداوم بخشید. از این جمله، نظریه‌هایی همچون «ولایت‌فقیه»، «مقاومت»، «استحکامِ ساخت درونی» و «هویّتِ دینیِ ایرانیان» که متعلّق به انگارۀ علوم انسانیِ اسلامی هستند باید هرچه بیشتر به پاره‌ای از گفتمان اجتماعی تبدیل بشوند.