🔻متن کامل خطبه اول نماز جمعه شهر بوشهر توسط آیت الله صفایی بوشهری مورخ 7 آبان «بسم الله الرحمن الرحیم» در خطبه اول پیرامون یکی از آموزه های سبک زندگی اسلامی سخن می گوییم و آن، پرهیز از گمان بد به یکدیگر بردن در جامعه اسلامی و قضاوت های عجولانه و غلط است. جامعه ای که در آن خوش بینی، گمان خوب به یکدیگر و پرهیز از قضاوت های غلط باشد آن جامعه جامعه ای پر از آرامش، اعتماد و سراسر مهر و محبت به یکدیگر است. اما اگر در یک جامعه، خانواده، محیط کار گمان بد به یکدیگر فرهنگ شود و پیرامون یکدیگر گمان بد صورت گیرد، بی تردید این گمان بد و قضاوت های غلط منشأ رفتارهای غیراخلاقی و غیر شرعی خواهد شد و به همین خاطر است که خداوند در قرآن می فرماید: «یا ایها الذین آمنو اجتنبوا کثیراً مِن الظّن انّ بَعْضَ الظّنِ اثمٌ.» ای مؤمنان اجتناب کنید از گمان های بد به یکدیگر بردن برخی از گمان های بد گناه است هر چند گمان می باشد و فکری است اما همین گناه بد و سوءظن به یکدیگر چنان اثر عظیم دارد که این گمان بد حکم گناه دارد، هر چند فکری است اما آن قدر دارای مفسده است که در حکم فعل گناه است ولو گمان بد باشد. قضاوت عجولانه و قضاوت نادرست نسبت به یکدیگر و بعد بیان آن کردن، این گناه است. من چند نمونه از این گمان های بد و قضاوت های غلط در تاریخ اسلام را محضر مبارک شما عرض می کنم: اولین آن ها در زمان امیرالمؤمنین (ع) بود. زمانی که علی بن ابی طالب (علیه آلاف تحیه و الثناء) در محراب مسجد کوفه شهید شد، این قدر تبلیغات علیه ایشان شده بود که برخی تعجب می کردند که ایشان در مسجد چه کار می کرده؟، مگر ایشان اهل نماز بوده؟. این قدر فضای تبلیغی و گمان های بد و قضاوت های عجولانه وجود داشته است. در زمان امام حسن مجتبی (ع) که ایشان کار بسیار بزرگی برای جهان اسلام انجام داد و نگذاشت دو گروه مسلمین مقابل هم قرار بگیرند و یک کشتار اسلامی صورت بگیرد و با یک نرمش و یک کار قهرمانانه اسلام را نجات داد به طوری که ساحت مقدس رسول الله (ص) وقتی که می خواست از امام حسن (ع) نام ببرد، می فرمودند اگر عقل به طور مرئی و ظاهری می خواست ظهور کند در قالب امام حسن (ع) طلوع می کرد، این قدر دارای عقل بالا می باشد. ایشان این کار بزرگ کردند ولی برخی قضاوت می کردند و نسبت به ایشان می گفتند «یا مذل المؤمنین» ای ذلیل کننده مؤمنین و می شود قضاوت غلط و عجولانه. نمونه دیگر می شود امام صادق (ع) که چقدر کمک به مردم می کرد، شبانه روز دستور می داد کمک به مردم کنید. بسیاری از اقوام خودِ آقا بر ایشان خورده می گرفتند که شما به ما کمک نمی کنید و ایشان چیزی نمی گفت. تا بعد از آنی که شهید شد دیدند آن مستمری و آن کمک ها قطع شد، بررسی کردند و دیدند تا امام صادق (ع) آن کمک ها را می کردند. این روحیه خوش بینی نسبت به هم، نگاه مثبت به هم، عدم قضاوت های عجولانه، بلکه حفظ حرمت مؤمن، «حرمت المؤمنُ اَعظَمُ حَرَمهُ مِنَ الکعبه» حفظ حریم و حرمت یک انسان مؤمن از حفظ خانه خدا بالاتر است. لذا باید زبان ها کنترل باشد، گمانمان نسبت به هم بد نشود، به هم خوش بین باشیم، دل ها به هم نزدیک باشد در جامعه اسلامی و قضاوت های غلط و عجولانه نسبت به هم نکنیم؛ چه در خانه، مرد نسبت به زن و زن نسبت به مرد، بچه ها نسبت به والدین و والدین نسبت به بچه ها و نه در محیط کاری و نه در جامعه. خداوند ان شاءالله به همه ما این توفیقات عنایت کند.