ساحت مقدس رسول خدا (ص) می فرماید « کَفی بِالْمَرْءِ جَهْلاً اَنْ یُحَدِّثَ بِکُلِّ ما سَمِعَ» می فرماید کفایت می کند برای یک انسان که مهر دروغگویی به پیشانیش بزنند، این که هر چیزی ، شایعه ای، مطلبی که شنید برود و بیان کند، گاهی اوقات اساس خانواده ها بخاطر همین حرف ها شکسته می شود و طلاق صورت می گیرد. یک خبر غلط که احتمال دارد از باب کینه آن حرف زده شده باشد به فردی از خانواده زده باشند، او هم باور می کند، ظن بد پیدا می کند ، بیان می کند، تشنج حاصل می شود، پیوندها و خانواده دچار مشکل می شود، بسیاری از این طلاق ها بر اثر همین امور حاصل می شود، خیلی از رفاقت ها و پیوند های خانوادگی بخاطر همین مسائل دچار بحران می شود. بنابراین باید انسان نسبت به جامعه ایمانی و اسلامی خودش حسن ظن داشته باشد، پندار صحیح داشته باشد مگر اینکه علم و یقین برای او حاصل شود. انسان نباید گمان بد به خانواده خود داشته باشد، به فرزندان خود، محیط کاری خود و جامعه خود داشته باشد و اگر کسی هم آمد و تزریق کرد این گمان بد به ذهن انسان باید بدانیم فردی که آمده و این حرف زده اولین گناه در این مجموعه انجام شده و مترتب بر فعل گناه که نباید فکر ما مترتب شود، آن مشکل دارد و او غیبت کرده، تحریف کرده و به همین جهت است اگر می خواهیم یک محیط سالم داشته باشیم و خانواده ای خوب داشته باشیم حریم های خانوادگی با گمان های بد شکسته نشود، به حرف های دیگران که موجب می شود ما قضاوت غلط در رابطه با دیگران، خانواده ، محیط کار و اجتماعی داشته باشیم، به آن اخبار توجه نداشته باشیم، اهمیت ندهیم چون اگر این فکر به ذهن ما آمد و مستقر شد و گمان بد شد خودش گناه است و از آن طرف اگر عمل کردیم بر اثر آن فکر غلط، مثلاً غیبتش کردیم، برخورد قضایی با او کردیم، در محیط کاری تخریبش کردیم، تمام این امور گناه و حق الناس است و شما می دانید حق الناس خداوند می فرماید و در احادیث هم داریم که حق الناس بسیار بسیار مهم است. خداوند از حق خود می گذرد اما حق الناس به گردن مردم است و او باید بگذرد. در احادیث هم داریم خداوند حق الناس را مقدمه حق خود قرار داده و کسی که حق الناس را مراعات می کند می تواند حق الله هم مراعات کند. خدایی ناکرده اگر کسی مرتکب این امور شده، ماه مبارک رمضان است، اول پوذش و توبه از خوادند بخواهد و بعد حلیت بطلبد و اگر در محیطی صحبت کرده برود تصحیح کند و جبران کند که خدایی ناکرده حق الناسی روز قیامت به گردن او نباشد.