🔻 متن كامل «خطبه اول» نماز جمعه شهر بوشهر به امامت آیت الله صفایی بوشهری مورخ 23 اردیبهشت 1401 «بسم الله الرحمن الرحیم» در خطبه اول بنابراین گذاشته ایم که از راه خدا سخن بگوییم، سبک زندگی اسلامی، راهی که راه قرآن، معصومین است، سفارش و وصیت خاتم الانبیاء محمد مصطفی (ص) است، راهی که آغازش از عرش است و پایانش بهشت. یکی از آموزه های سبک زندگی اسلامی مراعات عفاف است. عفاف در دو بخش فوق العاده مهم است، یکی عفاف اخلاقی و جنسی و دیگری عفاف اقتصادی. در رابطه با عفت و عفاف اخلاقی و جنسی مفصل در خطبه های نمازجمعه قبل صحبت کردیم و از امروز پیرامون عفاف اقتصادی و آثار آن به اختصار سخن می گوییم و آثار و پیامدها و عواقب ناگوار و سخت گناه اقتصادی مقداری تبیین می کنیم. عفاف اقتصادی یعنی نگهداری خود از ارتکاب گناه اقتصادی، به تعبیری خویشتن داری، حفظ خود از تجاوز به حقوق مالی و اقتصادی دیگران . تمامی مردم حقوق اقتصادی و مای دارند، مثلاً خانه ای دارند که در تملک آنان است، تصرف آن تماماً یا بخشی گناه اقتصادی است، اموالی دارند و فردی تجاوز کند به حقوق مالی این شخص گناه اقتصادی می شود. حفظ خود از تجاوز به حقوق اقتصادی دیگران و نگهداری خود از ارتکاب گناه اقتصادی عفاف اقتصادی و به تعبیری تقوای اقتصادی. گناه اقتصادی مثل سرقت، بد فروشی، کم فروشی، تخریب و وارد کردن ضرر و زیان به اموال مردم، مال مردم خواری، رشوه، زمین خواری، کم کاری و رانت خواری، جعل اسناد، تصرف اموال ملی و مردمی، تبانی و زیاده خواهی و بسیاری از امور دیگر گناه اقتصادی هستند. انسان اگر خودش را حفظ کند و از خود مراقبت کند که مرتکب تجاوز به حریم اقتصادی و مالی دیگران نشود عفاف اقتصادی دارد، تقوای اقتصادی دارد و این شخصی است عفیف در عرصه اقتصاد و امور مالی و مردمی در زندگی. حضرت خاتم الانبیاء محمد مصطفی (ص) در ضرر و زیان مال دیگران خوردن این چنین می فرماید: « مَنِ اکتَسَبَ مالاً مِن غَیرِ حِلِّهِ کانَ رادَّهُ إلَى النّارِ» اگر کسی به حرام مالی را به دست بیاورد این مال حرام هیزم آتش جهنمش خواهد بود. باز می فرمایند: «مَن لَم یُبالِ مِن أینَ اکتَسَبَ المالَ لَم یُبالِ اللّه ُ مِن أینَ أدخَلَهُ النّارَ» کسی که برایش مهم نیست از کجا مال به دست می آرود، حلال، حرام خدا هم هیچ مبالاتی ندارد از کجا ایشان در آتش جهنم بیاندازد، این مال حرام آتش می شود و عواقب آن جهنم است. یکی دیگر از آثار شوم حرام خواری، عدم قبول عبادت انسان است، نماز و روزه اش. باز آن حضرت می فرماید: «مَنْ اَکَلَ لُقْمَهً مِنْ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاهٌ اَرْبَعِینَ لَیْلَهً وَ لَمْ یُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَهٌ اَرْبَعِینَ صَبَاحاً» اگر کسی یک لقمه حرام بخورد چهل شبانه روز نماز او قبول نیست و دعای او اجابت نمی شود چهل روز و هر مقدار از بدن او که به حرام پرورش یافته آتش جهنم بر او سزاوار است. اگر کسی مال حرام بخورد فرشتگان او را لعنت می کنند و اگر این چنین باشد و مال حرام در زندگی او باید دعای او مستجاب نیست. باز حضرت می فرماید: «أطِبْ کَسبَکَ تُستَجَبْ دَعوَتُکَ» این امور مالی خود را پاک کن و مال حلال بخور آن وقت توقع داشته باش که دعای تو مستجاب شود«فإنَّ الرّجلَ یَرفَعُ اللُّقْمَهَ إلى فِیهِ حراماً» اگر کسی یک لقمه حرام بردارد و بخواهد در دهانش بگذارد «فما تستجاب له دعوه اربعین یوما» چهل شبانه روز دعای او اجابت نمی شود. به همین خاطر است عقلانیت وجودی انسان حکم می کند که ما حرام انسان نزدیکش نرود، در زندگی او حرام نباشد، در فضای زندگی به هیچ صورت آثاری از اقتصاد حرام و گناه اقتصادی نباشد و اگر آمد آخرت خراب، عبادت از بین می رود، دعای او مستجاب نیست و لعنت فرشتگان در آسمان و زمین بر او واقع می شود. احادیث دیگری هم در این رابطه وجود دارد که اگر کسی حرام خواری کند و مال حرام در زندگی او باشد فرموده اند که از ما مسلمانان و مکتب اهل بیت نیستند. عفاف اقتصادی یعنی انسان طوری زندگی بکند که به هیچ صورت نه خود تمایل داشته باشد مال حرام در زندگی او باشد و اگر مال حرام هم به سمت او آمد مثلاً کسی خواست رشوه به او بدهد ولو نیاز داشته باشد مقاومت کند و تقوا داشته باشد. بنابراین انسانی که هم عفاف اخلاقی و جنسی دارد، انسان پاکدامنی است و از آن طرف عفاف اقتصادی هم دارد و مقاوم است در برابر حرام خواری شخصیتی پاک و مطهر است و از آن طرف امیر مؤمنان می فرماید انسانی که عفت دارد گویی فرشته ای است در میان انسان ها و آثار شوم اقتصادی و گناه جنسی هم که شما دانستید و خدایی ناکرده اگر کسی مرتکب شود بسیار آثار سوء دارد که انسان هم در آخرت دچار می شود و هم در دنیا. انسان حرام به دست بیاورد که هم زندگی خود را تباه کند و هم زندگی فرزندان خود، فرزندان او که با حرام زندگی می کنند معلوم است که آینده چه خواهد شد.