السلام علی السیدة الجلیلة، ذات الاحزان الطویله، فی المدة القلیلة اى به طوفان بلا، یار على همدم آه شرر بار على  مهر و قهرت، سبب ردّ و قبول  فاطمه! روح على! جان رسول  اى ز سیلى شده نیلى رویت                    کشت آزردگى پهلویت  تا على را سوى مسجد بردند  نازنینْ قلب ترا، آزردند  رابط فیض خدا را کشتند مادر زهد و ریا را، کشتند  آنکه نان و نمکش را خوردند به تلافى، فدکش را بردند!  تا که بیت الشرف فاطمه سوخت عرش را  زآتش غم، قائمه سوخت تا هستى شیر خدا رفت ز دست                که زهراى وى از پاى نشست