اصول دین ما مسلمان ها و اصول دین نئولیبرال/سکولاز ۱. توحید؛ محور رهایی یا قربانی بازار؟ در گفتمان انقلاب اسلامی، توحید فقط به یکتاپرستی محدود نمی‌شود؛ بلکه به‌معنای نفی همه قدرت‌های غیرخدایی و بنیان جامعه‌ای است که فقط خدا در آن فرمانروایی می‌کند. این توحید، مبارزه با سلطه استکبار، استعمار، سرمایه‌سالاری و خودپرستی را می‌طلبد. اما در گفتمان نئولیبرال و سکولار، توحید عملاً حذف می‌شود؛ خدا به حاشیه رانده شده و «بازار آزاد» جای او را گرفته است. در این گفتمان، نه طاغوت آمریکایی خطر دارد، نه بت زر و زور. اصل، منافع فردی است و پرستش سرمایه، به‌جای پرستش خدا نشسته است. ۲. نبوت؛ رهبری الهی یا افسانه بی‌کاربرد؟ در اندیشه انقلاب اسلامی، پیامبران رهبران مبارزه با ظلم و استقرار عدالت‌اند. آنان الگویی برای حاکمیت حق و طراحی نظم اجتماعی بر پایه وحی الهی هستند. ولایت فقیه در این گفتمان، ادامه همان مسیر نبوت در دوران غیبت است. اما سکولاریسم و نئولیبرالیسم، نبوت را یک خاطره یا اسطوره می‌دانند. پیامبر در این نگاه، معلمی اخلاقی است نه رهبر اجتماعی. هرگونه اداره جامعه بر مبنای وحی، عقب‌مانده و غیردموکراتیک تلقی می‌شود؛ درحالی‌که با تکیه بر عقل ابزاری، نتیجه‌اش نظام‌های بی‌روح و بحران‌ساز شده است. ۳. معاد؛ موتور ایثار یا فراموش‌شده در سودمحوری؟ گفتمان انقلاب اسلامی، معاد را عامل اصلی مسئولیت‌پذیری، شهادت‌طلبی و فداکاری برای حق می‌داند. انسان می‌داند که پاسخگوی کردار خود در قیامت است، پس دل به دنیای زودگذر نمی‌بندد. ولی در نئولیبرالیسم، معاد یا نفی می‌شود یا بی‌اثر. انسان مدرن تنها به لذت اکنون می‌اندیشد. همه چیز با سود و لذت سنجیده می‌شود. اگر مرگ پایان راه است، چرا ایثار؟ چرا اخلاق؟ این نگاه، جامعه‌ای بی‌معنا، فردگرا و بی‌مسئولیت می‌سازد. ۴. عدل؛ ستون جامعه یا قربانی رقابت؟ در اندیشه اسلامی، عدل محور همه‌چیز است؛ از قضاوت و اقتصاد تا رسانه و مدیریت. عدالت الهی یعنی حق هرکس در جای خود قرار گیرد و نظام بر اساس کرامت انسان‌ها شکل بگیرد. در گفتمان نئولیبرالی اما، عدالت قربانی می‌شود. رقابت و بازار تعیین می‌کنند چه کسی زنده بماند و چه کسی له شود. شکاف‌های طبقاتی، گرسنگی، محرومیت و بی‌عدالتی، توجیه‌پذیرند، چون "نتیجه طبیعی بازار" تلقی می‌شوند! عدالت اجتماعی در این نگاه، هزینه‌ای غیرضروری است. ۵. امامت/ولایت؛ رهبری نجات‌بخش یا حذف‌شده از صحنه؟ در گفتمان انقلاب اسلامی، امامت راهبری جامعه برای تحقق قسط و توحید است. ولی‌فقیه ادامه‌دهنده راه پیامبران است و جامعه را از گم‌گشتگی نجات می‌دهد. اما در نظام سکولار و نئولیبرال، رهبری دینی باید از صحنه حذف شود. دین فقط در گوشه مسجد یا کلیسا بماند، و سیاست را تکنوکرات‌ها و شرکت‌های فراملی اداره کنند! این نگاه، انسان را از هویت معنوی و پیوند با امامش جدا می‌کند، و جامعه را به یک توده بی‌جهت تبدیل می‌سازد. #جمعه #روز_معلم و #دهه_کرامت مبارکباد @modafeanharmim