بسم الله الرحمن الرحیم مختصری که می نویسم للّه است. ان شاء الله همیشه تأکیدم در سلوک فردی این است که: «ببین کجای عالم ایستاده ای؟» اگر درست دیدی، راه و چاهِ متناسب با تو مشخص خواهد شد. همچنین مسافت مانده تا مقصد و مقصود(جلّت عظمته). اینک که در وضعیت جنگ تحمیلی دیگر قرار گرفته ایم _آن‌هم با شیاطین جن و انس که کاملا از پرده برون آمده اند_ از منظری دیگر، از همگان سوالی بسیار مهم می پرسم و آن این که: «می دانید امروز کجای تاریخ ایستاده ایم؟!» پاسخ را یا می دانید یا به راحتی پیدا خواهید کرد. چقدر باور داریم نصرت الهی را؟ چقدر باور داریم عنایات اهلبیت بویژه حضرت صاحب الزمان صلوات الله علیهم اجمعین را؟ فراموش نکرده ایم ماجرای جناب عبدالمطلبِ تنها، ابرهه و ابابیل را. به یاد داریم «کَم مِن فِئهٕ قَلیلَه غَلَبَت فِئَهً کَثیرَهً بِاذنِ الله» را. آیا به وعده های الهی اطمینان داریم؟ چه مقدار؟ چقدر ایمان داریم که رژیم غاصب و جعلی صهیونیستی از صحنه ی روزگار محو خواهد شد؟ می دانیم که امروز دیگر سهم اساسی ما در ایران قوی، مقاومت است؟ به ثمره خون مظلومین و شهدا معتقدیم؟ هشت سال _کم نیست_ دفاع مقدس را فراموش کرده ایم؟ کار دست که بود جز خدای متعال؟ آن هم به برکت وجود الهی امام(ره) و امت امام. اینک اما سید و مولایمان حضرت حکیم معظم، رهبر عزیزمان را باور داریم؟ افق نگاهش. منویاتش. تدابیر حکیمانه اش. شجاعت معقولش و ... خارج از بیان است. ✓ چه زمان مناسبی دست داده است تا در زاویه ی نگاهمان به این جنگ تمام عیار و تحلیل هایمان، دو امر را عمیقاً از خودمان رصد کنیم؟ اول؛ شدت و ضعف ایمانمان دوم؛ میزان ولایت مداری مان چقدر خوشحال کننده است که انسانهای بزرگی را می شناسیم که هر دو امر را تمام و کمال دارند. کاش من و ما نیز اینگونه باشیم. والعاقبه للمتقین محمدجواد فارسی سه شنبه ۲۷ خرداد ۱۴۰۴ برابر با پنجمین روز از حمله صهیونیست ها به ایران اسلامی #انتقام_ملی @mohammadjavadfarsi