✴️ رقابت ایران و امریکا در دریای سرخ 🔸دریای سرخ به دلیل موقعیت بسیار مهم و راهبردی که در اتصال سه قاره جهان و قرار گرفتن میان دو آبراه راهبردی کانال سوئز و باب‌المندب واقع شده از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در مورد این دریا، نیازی به قلم‌فرسایی و گفتن نیست و به همین دلیل همه کشورهای صاحب قدرت و نفوذ جهان در تلاش هستند تا به هر شکل ممکن در سواحل این دریا حضور داشته باشند و به نوعی در آن به اعمال قدرت بپردازند. در طول سال‌های گذشته هر چه زمان گذشته بر اهمیت این دریا، با توجه به قدرت گرفتن برخی از کشورهای آسیایی مانند چین، هند، ایران و... افزوده شده است. رقابت برای حضور در این دریا به نظر می‌رسد در فصل اول خود قرار دارد. 🔸دو هفته پیش بود که همزمان با به آب اندازی ناوبندر مکران، رئیس ستاد مشترک نیروهای مسلح در سخنانی تاکید کرد که جمهوری اسلامی ایران یک بار دیگر با قدرت به دریای سرخ بازخواهد گشت تا امنیت دریایی و اقتصادی خود را تامین کند. در واقع، ناوبندر مکران برای این ساخته شده بود که ایران در این دریا یک پایگاه تدارکاتی و لجستیک همیشگی داشته باشد و بتواند شناورهای جنگی خود را استفاده از آن، پشتیبانی کند. این نیاز باعث شده که ارتش ایران دست به ساخت دومین ناوبندر خود بزند تا وقتی یکی برای تجدید قوا به سواحل کشور باز می‌گردد، دیگری جایگزین آن شود. 🔸نیاز ایران برای حضور در دریای سرخ با توجه به حضور دو نیروی متخاصم دائمی مانند رژیم صهیونیستی و رژیم سعودی که در طول دو سه سال گذشته مشکلات عدیده‌ای را برای نفتکش‌ها و کشتی‌های کانتینری و حتی تجاری و قله‌بر کشورمان ایجاد کرده‌اند بسیار ضروری و مهم است. ایران به دلیل فقر و فلاکت، و همچنین نبود یک سیاست مستقل و قابل اتکا در کشورهایی مانند سودان و اریتره و همچنین تداو جنگ در یمن نمی‌تواند از این سه کشور برای پهلوگیری و گرفتن تدارکات بهره بگیرد و به همین دلیل باید مستقل باشد و بتواند با قدرت از منافعش در این دریا پاسداری کند. 🔸چند روز پیش یکی از رسانه‌های مصری به نقل از یکی از کارشناسان سیاسی این کشور که متمایل به سعودی است نوشته بود که حضور ایران در دریای سرخ خطرناک است و هیچ ضرورتی برای این حضور نیست، در پاسخ باید به مصری‌ها گفت: وقتی شما خلیج‌فارس را بخشی از امنیت ملی خودتان حساب می‌کنید (صرفا به دلیل میلیون‌ها کارگری که در کشورهای عرب منطقه بیگاری می‌کنند) برای ایران که قدرت بلامنازع آسیای غربی به شمار می‌رود، این حضور نه تنها در دریای سرخ باید مداوم باشد، بلکه در مدیترانه هم باید حضوری منظم و همیشگی فراهم شود. 🔸با این حال به نظر می‌رسد که ایران و امریکا در یک رقابت با هم در دریای سرخ رسیده‌اند. همزمان با تاکید ژنرال‌های ایرانی برای تداوم و تثبیت حضور نظامی در دریای سریخ همزمان با اعزام ناوبندر مکران به این منطقه، ژنرال‌های امریکایی هم قصد دارند برای اولین بار در طول سواحل این دریا اقدام به ایجاد پایگاه دریایی کنند. تا پیش از این، امریکا فقط در جیبوتی یک پایگاه دائمی داشت، ولی طول دو هزار کیلومتری دریای سرخ به نظر می‌رسد طرف امریکایی را به ایجاد پایگاه‌های جدیدی راغب کرده است. به همین دلیل روز دوشنبه کنت مک‌کنزی فرمانده مرکز فرماندهی سنتکام ارتش تروریستی امریکا به بندر نفتی ینبع عربستان رفت. 🔸در واقع، طرف امریکایی می‌خواهد از زیرساخت‌های سعودی‌ها برای تامین حضورش در دریای سرخ بهره‌برداری کند. بندر نفتی ینبع با توجه به اسکله‌هایی که دارد می‌تواند بزرگ‌ترین ناوهای امریکایی را هم پذیرا باشد، در ضمن اینکه این بندر تقریبا در میانه دریای سرخ قرار دارد (با توجه به پایگاه امریکا در جیبوتی که می‌تواند تا جنوب دریای سرخ را هم پوشش دهد، بندر ینبع می‌تواند حضور در بخش شمالی آن را تامین کند). نکته دیگر آنکه امریکایی‌ها می‌خواهند حضور هوایی خود را هم در این منطقه تشدید کنند و به همین دلیل ژنرال مک‌کنزی از دو پایگاه هوایی ارتش سعودی در طائف و تبوک بازدید کرد. 🔸پایگاه هوایی ملک فیصل در تبوک در شمالی‌ترین نقطه عربستان و پایگاه هوایی ملک فهد طائف در 70 کیلومتری شرق مکه مکرمه که فاصله هوایی آن با بندر جده و دریای سرخ حدود 150 کیلومتر است، و هر دو از بزرگ‌ترین پایگاه‌های هوایی در منطقه به شمار می‌روند و زیرساخت‌های بسیار سنگینی دارند مورد بازدید مک‌کنزی قرار گرفت. حالا باید دید عزم امریکا برای تشدید حضورش در عربستان و دریای سرخ ارتباطی با چه مسائلی دارد؟ چه چیزی باعث شده تا امریکایی‌ها به این نتیجه برسند؟ هر چند خیلی ساده می‌توان حدس زد، اما بگذارید قضاوت را به آینده بسپاریم... @syriankhabar