▪️قَالَ اَلرِّضَا عَلَيْهِ‌السَّلاَم: إِنَّ يَوْمَ اَلْحُسَيْنِ أَقْرَحَ جُفُونَنَا وَ أَسْبَلَ دُمُوعَنَا وَ أَذَلَّ عَزِيزَنَا بِأَرْضِ كَرْبٍ وَ بَلاَءٍ وَ أَوْرَثَتْنَا اَلْكَرْبَ [وَ] اَلْبَلاَءَ إِلَی‌ يَوْمِ اَلاِنْقِضَاءِ فَعَلَی‌ مِثْلِ اَلْحُسَيْنِ فَلْيَبْكِ اَلْبَاكُونَ فَإِنَّ اَلْبُكَاءَ يَحُطُّ اَلذُّنُوبَ اَلْعِظَامَ. براستی كه روز حسین (علیه‌السلام) دیدگان ما را زخمی و اشک ما را جاری نموده است و عزیزان ما را در زمین كربلا خوار نمود، و تا روز قیامت برای ما اندوه و بلا به جای گذاشت، پس براستی بر كسی همانند حسین (علیه‌السلام) باید گریست، كه این گریه گناهان بزرگ را بریزد. 📚 أمالی صدوق، ج۱، ص۱۲۸