بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اَللَّهِ لَقَدِ اِنْقَطَعَ بِمَوْتِكَ مَا لَمْ يَنْقَطِعْ بِمَوْتِ غَيْرِكَ مِنَ اَلنُّبُوَّةِ وَ اَلْإِنْبَاءِ وَ أَخْبَارِ اَلسَّمَاءِ خَصَّصْتَ حَتَّى صِرْتَ مُسَلِّياً عَمَّنْ سِوَاكَ وَ عَمَّمْتَ حَتَّى صَارَ اَلنَّاسُ فِيكَ سَوَاءً وَ لَوْ لاَ أَنَّكَ أَمَرْتَ بِالصَّبْرِ وَ نَهَيْتَ عَنِ اَلْجَزَعِ لَأَنْفَدْنَا عَلَيْكَ مَاءَ اَلشُّؤُونِ وَ لَكَانَ اَلدَّاءُ مُمَاطِلاً وَ اَلْكَمَدُ مُحَالِفاً وَ قَلاَّ لَكَ.
پدر و مادرم فداى تو اى رسول خدا! با وفات تو رشته‌اى پاره شد كه در مرگ ديگران اينگونه قطع نشد، با وفات تو رشته پيامبرى، و فرود آمدن پيام و اخبار آسمانى گسست. مصيبت تو، ديگر مصيبت‌ديدگان را به شكيبايى واداشت و همه را در مصيبت تو يكسان عزادار كرد. اگر به شكيبايى امر نمى‌كردى، و از بى‌تابى نهى نمى‌فرمودى، آنقدر اشك مى‌ريختم تا اشك‌هايم تمام شود، و اين درد جانكاه هميشه در من مى‌ماند، و اندوهم جاودانه مى‌شد، كه همۀ اينها در مصيب تو ناچيز است!
📚 خطبه ۲۳۵ نهج‌البلاغه؛ در سوگ پيامبر خدا (صلّى‌اللّه‌علیه‌وآله)
🌱🌱🌱🌱🌱
💠 بنیاد علوم انسانی اسلامی آیت الله حائری شیرازی(ره)
🌐 @mohyeddin_ir