🟢 لذت‌ بردن از گناه و تغذیه روح؛ انسان چقدر باید بدبخت باشد که از آبرو بردن و شکستن حیثیت دیگران لذت ببرد 🔸 این عادت بدِ عیب‌جویی و بدگویی کردن از مردم (همز و لمز)، از نظر قرآن چه عیب بزرگی است! انسان چقدر باید بیمار باشد که از رنج دادن مردم لذت ببرد! 🔹 لذت بردن، تغذیه است ولی تغذیه روح. آدم از هر چیزی که لذت می‌برد (البته لذتهای روحی) روحش دارد تغذیه می‌کند، یعنی درست مانند غذایی جذب روحش می‌شود. 🔸 آدمی که غیبت می‌کند و از غیبت کردنِ خودش لذت می‌برد، همین آزار رساندن‌ها درست مثل غذا خوردن که جذب بدن می‌شود جذب روح می‌شود. منتها فرقش این است که بدن از یک طرف تحلیل می‌برد و از طرف دیگر جذب می‌کند، ولی روح دیگر چیزی را تحلیل نمی‌برد، مرتب جذب می‌کند. 🔹انسان چقدر باید بدبخت و بیچاره باشد که از آزار رساندن به مردم، از بردن آبروی مردم، از شکستن حیثیت و شخصیت مردم لذت ببرد و تغذیه کند! 📗 استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج۱۴، ص۲۰۸ 🔻 کانال رسمی «بنیاد شهید مطهری» در ایتا، تلگرام و سروش👇 eitaa.com/motahari_ir t.me/motahari_ir sapp.ir/motahari_ir