🟢 سید حسن نصرالله گفت: امان از شما حجت‌الاسلام دکترها! 💥 رمز موفقیّت شهید نصرالله (ره) چه بود؟ ✍ #محمدصادق_ابوالحسنی 1⃣ سال ۱۳۹۶ بود که آیت الله شیخ عباس کعبی از سفر لبنان بازگشت و مدتی بعد در گعده صمیمانه‌ای درباره اوضاع روز سخن می‌گفتیم. جناب کعبی البته خیلی خوش‌گعده است و لحن جالبی دارد. ایشان در آن جلسه، خاطره مهمی از مجاهد شهید، سید حسن نصرالله (ره) تعریف می‌کرد که مضمون آن را نقل می‌کنم. می‌گفت: در لبنان، طی یک دیدار خصوصی، سید حسن نصرالله به من گفت: من خودم در حوزه سنّتی تربیت شدم. خُب، از قدیم در حوزه‌ها، ارتباط تنگاتنگی بین استاد و شاگرد برقرار بود و یک استاد حوزه، شاگردانش را زیر بال و پر خود می‌گرفت و برای رفع مشکلات زندگی آنها تلاش می‌کرد. 2⃣ مثلا استادم مرحوم سید عباس موسوی، فقط برای ما یک مدرّس نبود، بلکه هم زمینه‌ساز تلّبس من شد، هم برای ازدواجم پیگیری کرد و هم مرا برای نقش‌آفرینی در ساختار حزب الله لبنان، آماده ساخت. استادهای قدیم هم معمولاً شاگردان خود را می‌شناختند و رها نمی‌کردند (بنابراین یک پیوند علمی، معنوی و عاطفی مستمر با شاگرد برقرار می‌کردند و در نتیجه استعداد طلاب جوان نیز بیشتر شکوفا می‌شد). 3⃣ در این هنگام سید حسن نصرالله لبخندی زد و خطاب به من گفت: ولی امان از "حجت‌الاسلام دکترها"! ای بسا طلبه‌ای یکسال سر کلاس یکی از حجت‌الاسلام دکترها می‌آید، ولی استاد هنوز او را نمی‌شناسد و حتی نام او را بلد نیست! 4⃣ بنده در اینجا، از باب مزاح به آقای کعبی گفتم: "البته حضرتعالی "حجت‌الاسلام دکتر" نیستید، بلکه الان در رتبه آیت الله دکتر قرار دارید"! تعبیر "آیت‌الله دکتر" در جلسه گُل انداخت و ایشان نیز می‌خندید. 5⃣ باری، غرض از نقل این خاطره با آیت الله کعبی - که خوشبختانه خود ایشان اهل انس و دلسوزی نسبت به شاگردان است - این بود که بدانیم شهید بزرگوار سید حسن نصرالله (ره)، هرچند دکترای افتخاری از دانشگاه اصفهان (۱۳۸۷) و عضویت افتخاری هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس (۱۳۷۹) را داشت ولی نه مدرک‌گرا بود و نه خودش را گم کرد و در ساختار آکادمیک هضم شد، نه محتاج القاب و عناوین دانشگاهیان بود و نه برای محبوب شدن پیش دگراندیشان، از اصول اعتقادات شیعه عقب کشید. وانگهی، با اینکه کشور لبنان فضای لیبرال دارد، مثل برخی سلبریتی‌های حوزوی‌نما، روشنفکربازی در نمی‌آورد. پزِ به اصطلاح، "اسلام رحمانی" نمی‌داد یا به بهانه وحدت، شعائر و معارف واقعی مذهب را انکار نمی‌کرد. سید مقاومت، از عقبه‌های خطرناک نفسانی و انحرافی به سلامت عبور کرده بود. او هیچگاه هویت حوزوی خودش را فراموش نکرد و روی اصالت شیعی خویش پای می‌فشرد. یعنی "خود" بود و "به خود" بود! مع الوصف، خداوند متعال، وجاهت سیاسی - اجتماعی - فرهنگی عظیمی نصیب او ساخت که در دنیا محبوب شد. ضمناً تا لحظه‌ شهادت، به ارتقایِ سنت‌هایِ اصیل حوزوی باور داشت و آن سُنَن را در شخصیت خود، با کارآمدی، زمان‌شناسی و دانش دشمن‌شناسی جمع کرده بود. یکی از عوامل مدیریت موفق وی نیز اتحاد و تعامل راستین و داشتن ارتباط عاطفی با اعضای حزب‌الله بود. امروز هم بیش از هر زمان به الگویی چون او نیاز داریم. روحش شاد و راهش پررهرو. ╭────────────╮ 🆔 کانال اسرار تاریخ | استاد ابوالحسنی 🌐 eitaa.com/monzer_ir ╰────────────╯