◾️ برای مرحوم استاد 🏴 مرثیه‌خوان خاموش خاموش، ولی تابلویی مرثیه‌خوان است "چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است" بیش از همه‌ی مرثیه‌ها جاذبه دارد این روضه‌ی جان‌سوز که بی لفظ و زبان است شالوده‌اش از خون خدا رنگ گرفته‌ست این رنگ گرفتن هنر فرشچیان است از دست نداده‌ست دمی تازگی‌اش را آری چقدَر روضه‌ی این پیر، جوان است با گوهر اشک این هنر از عرش خریده‌ست اشکی که چنان رود روان در جریان است عمری هنرش خرج حسین ابن علی شد این است که سرمایه‌ی این مرد، گران است جز بر در این خانه اگر صرف شود عمر گیرم که شود هر نفسش سود، زیان است