دهم و یازدهم محرم، میان زینِ واژگون و قَتَبِ عاری در زیارت ناحیه مقدسه آمده است: «…فَلَمَّا رَأَيْنَ النِّسَاءُ جَوَادَكَ مَخْزِيّاً، وَنَظَرْنَ سَرْجَكَ عَلَيْهِ مَلْوِيّاً…» «…و چون زنان، اسپ تو را سرشکسته و شرمگین دیدند، و زینت را وارونه و بر پشت او آویخته مشاهده کردند…» و در سخن حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها): «…وسُقْنا كما تُساقُ الأنعامُ، وحُمِلْنا على الأقتابِ…» «…و ما را چنان که چارپایان را برانند، راندند و بر قَتَب‌ها (جهازهای بی‌پوش و بی‌آسایش) نشاندند…» شعر: تا آنجا که ما را بر قَتَب‌های عریان نشاندند، و دشمنان با نگاه‌هایی کینه‌توزانه به ما می‌نگریستند ای ساربان کاروان اسیران، که با شتاب و بی‌مروت این بانوان را می‌برانی به خدا قسم، با آن‌ها مدارا کن، آهسته‌تر رو آه از قلبت، ای بانوی صبر و مصیبت، ای زینب بر تو هزاران سلام و درود علی خازم _ بیروت یازدهم محرم ۱۴۴۷ هـ.ق هفتم ژوئیه ۲۰۲۵ م https://eitaa.com/mssadeghi_ir