📄 تحلیلی بر نحوه موضع‌گیری رئیس‌جمهور: چرا دولت پزشکیان، نسبت به ترامپ و دشمنی او، با مدارا سخن می‌گوید؟ ابتدا لازم‌است اشاره کنم که در ساحَتِ نظامی، این فضا وجود ندارد و زبانِ تهدید، حاکم است؛ با فراز و فرودهایش. ✦ به‌نظر می‌رسد در دولت پزشکیان و شاید فراتر از آن، شعام (دولت، مجلس، قوه قضائیه، ستاد کل نیروهای مسلح، نمایندگان رهبری) تحلیلی از وضعیت دشمنان ایرانِ عزیز وجود دارد که مطابق با آن باید موضع‌گیری شود.‌ من سعی می‌کنم آن تحلیل را با توجه به برخی فکت‌ها و گفت‌وگوها، حدس بزنم و تحلیل کنم: ۱⟩ تِرامپیسم ترامپ آشکارا به‌دنبال دیده‌شدن، دستاوردسازی، قهرمان‌بازی و نمایش فرد همیشه‌پیروز است؛ مسئله‌ای که در فضای داخلی آمریکا هم مورد توجه است. این خصوصیت فردی_جناحی، هم به ویژگی‌های شخصیتی او برمی‌گردد و هم به شکست‌های تاریخی آمریکا در دو دههٔ اخیر و افولی که پیش چشم همه آمده. در این موقعیت، چه راهبردی می‌تواند نجات‌دهندهٔ نظم آمریکایی باشد؟ گویا آن‌ها گمان دارند که ترامپیسم می‌تواند ناجی رؤیای آمریکایی و اقتدار آن باشد. آن‌ها دنیا را نیازمند نوعی فرمانروایی و ایجاد ترس و تطمیع می‌دانند تا بتوانند نظم به‌هم‌ریخته منطقه را باز گردانند. دیکتاتوری، تَهدید، تنبیه و مجازات، ظاهراً تنها گزینهٔ آمریکایی‌ها، برای کنترل دشمنان و رقیبان و هم‌ برای راضی‌نگه‌داشتنِ دوستان و متحدان‌شان و قوّت‌قلب‌دادن به آن‌هاست. ۲⟩ هفتم اکتبر و ضربهٔ جبران‌ناپذیر هفت اکتبر صرفاً نقطهٔ عطف تاریخی نیست؛ بلکه توقف و شکست در منحنی روند نظم صهیونی_آمریکایی است. ظهور راهبردی یمن در معادلات منطقه، غافل‌گیری بزرگی بود که نه ترامپیسم توانست آن‌را هضم کند و نه منطقه‌ای که در حال تسلیم در پیمان ابراهیم است، تاب آن را دارد. آن‌هایی که به‌دنبال نرمال‌سازی ایران و محاصرهٔ حزب‌الله بودند، امروز با بازیگرِ نظم‌ساز غیرقابل‌تحلیل در یکی از حساس‌ترین نقاط ژئوپلیتیکی (باب‌المندب) مواجه‌اند. هفت اکتبر، توحش غرب و نظم آمریکایی را علنی‌تر از گذشته کرده و آن‌ها برای بقای خود (رژیم اسراییل و نظم آمریکایی) در منطقه، هر دست‌وپایی خواهند زد! آن‌ها در استعارهٔ بازیِ کشتی، روی پُل هستند! یا ضربه‌فنی خواهند شد و از منطقه می‌روند، یا زخمی و وحشی، باز می‌گردند! اما در این مقطع با دفاع سخت و تاب‌آوری غیر قابل تصوری روبرو شده‌اند. ۳⟩ ایران و دشمنان غدّار در حدود دو سال گذشته، دارایی‌های اجتماعی، سیاسی و نظامی_امنیتی جبههٔ مقاومت (ایران)، در مقابله با رژیم و آمریکا به‌صحنه آمده و ضمن وارد ساختن ضرباتی، طبعاً متحمل خساراتی هم شده، که بزرگ‌ترین آن‌ها شهادت شهید نصرالله و از دست رفتن سوریه بوده است. در قبال آن هم توانسته ضربات جبران‌ناپذیری وارد آورد که قبلاً اشاره شد. اکنون دشمنی که درصدد عقب‌راندن ایران از موضع تهاجمیِ جبهه مقاومت است، به‌دنبال ابراز توحش بی‌حدّوحصر خود است تا بتواند رژیم صهیونی را در منطقه، حفظ کند. رژیم، فرزند نامشروع غرب و آمریکاست که تحمل نابودی این فرزند برای‌شان ناممکن و به مثابه فروریختن کاخ آرزوهاست. ما نیز چاره و راهی جز نابودی رژیم نداریم؛ چراکه به امنیت و پیشرفت نیازمندیم و این، برای‌مان ضروری است.‌ و تا زمانیکه رژیم صهیونی وجود داشته باشد، امنیت و پیشرفت ما با مانع روبروست. ۴⟩ چرا زبان‌ مدارا؟ در شرایط کنونی، پرسش راهبردی این است: چگونه می‌توان رژیم صهیونیستی را به شکستی دائمی رساند، بدون آنکه حامیان اصلی این رژیم (والدین آن) را وارد درگیری نظامی مستقیم کرد و کمترین آسیب ممکن را متحمل شد؟ به نظر می‌رسد رویکرد دولت پزشکیان و احتمالاً شورای عالی امنیت ملی، برآمده از درک همین موقعیت حساس است؛ یعنی از یک‌سو با مواضع سیاسی حساب‌شده و باز نگه‌داشتن مسیر دیپلماسی، از خسارت‌های بیشتر جلوگیری کنند و از سوی دیگر، در عرصه نظامی ضمن حفظ زبان تهدید، برای نابودی نهایی رژیم، برنامه‌ریزی و اقدام کنند. شاید زبانِ مدارای پزشکیان، نوعی استراتژی برای خنثی‌ساختنِ والدین و فراهم‌نمودن فرصتی برای حذف مولود نامشروع‌شان باشد… دور نگاه‌داشتن آمریکا از صحنهٔ جنگِ ما با رژیم در موقعیت فعلی، بسیار دوراندیشانه و حکیمانه است. نگارنده نیز می‌داند که تفکیک حقیقی بین این‌دو خام‌اندیشی است و آمریکا پشتیبان رژیم صهیونسیتی است و این‌که مذاکره می‌تواند فریب باشد و دولت‌مردان نباید خوش‌خیال باشند و باید که عبرت بگیرند. ۵⟩ تنبیه غرض این تحلیل، حذف نقد و سؤال نیست و طبعاً درصورت صحت این تحلیل نیز، می‌بایست زبان تهدید، همچنان معتبر و زنده باشد، اما جنگیدن با خود در این معرکه، خیانت به آرمان انقلاب و خون شهداست. رمز پیروزی ما، وحدت ذیل حضرت‌آقا برای حفظ ایران است. هر کاری خلاف آن، یا از جهل سرچشمه می‌گیرد یا از موساد! من نیز منتقدم ... ✍ م.ص.صاد 🗓 ۱۷ تیر۱۴۰۴ | ۱۲ محرم ۱۴۴۷ @mssadeghi_ir