هو الربّ.. شاید اولین نکته‌ی مهم در باب تربیت این باشد که جایگاه خود را به عنوان مربی بشناسیم. بدانیم که تربیت چیزی جز فراهم آوردن بستر حرکت نیست. انسانی که جبرا مختار آفریده شده است، خودش راه درست یا نادرست را بر می‌گزیند. ما فقط زمینه ساز هستیم. بدانیم که در تربیت قرار نیست متربی را یدک بکشیم. بدانیم که والدین نباید خود را فدای فرزندشان بکنند. بدانیم که محدوده تکلیف هر کس همان محدوده‌ی توانایی اوست. ما در مسیر هدایت خداوندی حرکت ‌می‌کنیم که هم خالق است و هم رازق. همان خدایی که نان را برای صاحب دندان می‌فرستد، مخلوق خود را تربیت می‌کند. مربی حقیقی جز او نیست. هموست که رب الارباب است و به دست پر توانش خیر نازل می شود. ما فقط سبب هستیم. مبادا مربی خود را رب بداند.. 🔰 https://eitaa.com/joinchat/4223729753C24132d7d6e