آیت الله حاج شیخ مرتضی حائری یزدی که عاشق امام رضا (علیه‌السلام) بود می فرمود: ما چهارده معصوم را در امام رضا خلاصه کرده‌ایم. ایشان زیاد به زیارت می‌رفت و می‌فرمود: هر کس در قیامت ذخیره‌ای دارد و ذخيره من هم زیارت امام رضا (ع) است. حدود هفتاد بار به زیارت حضرت رفته بود. با مرحوم آیت الله مرعشی نجفی قراری گذاشته بودند که هر که از دنیا رفت، دیگری را از احوال آن طرف باخبر کند. آقای حائری زودتر مرحوم می‌شود. آیت الله مرعشی او را در خواب می بیند و می‌پرسد: چه خبر؟ آقای حائری می گوید: وقتی مُردم دو ملک برای سؤال آمدند. ناگهان از پشت سر صدایی شنیدم که می‌گفت: نترس نترس. با این صدا خوف من كم شد. با نزدیک شدن صاحب صدا، آن دو ملک رفتند و ترس من هم به کلی زائل شد. صاحب صدا که بسیار زیبا و نورانی بود، نزدیک آمد و فرمود: ترسیدی؟ گفتم: آقا تا به حال این قدر نترسیده بودم. فرمود: دیگر با تو کاری ندارند. پرسیدم: شما کیستید؟ فرمود: این یک بار بازدید زیارت من بود، شصت و نه بار دیگر هم می‌آیم. فهمیدم امام رضا (ع) بودند که محبت شان از هنگام ورود به عالم برزخ شامل حالم شد. 📚 از احتضار تا عالم قبر ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@varesoon