دعای عرفه و انفجار کمال بنده کوچک از حاج شیخ علی آقا پهلوانی (ره) شنیدم که می فرمود: جناب علامه طباطبائی (اعلی الله مقامه) می فرمودند: حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام دعای عرفه را در حالی تلاوت کرده‌اند که مردم هم ایشان را همراهی می کرده‌اند، پس در سطح فهم مخاطب امام دعا را خوانده‌اند. ولی آخر کار به ناگاه دعا حالت انفجار یافته و امام به تنهائی به بارگاه دوست اوج گرفته و به جانب دوست صعود فرموده است. پس از تلاوت و دقت و تدبر در این فصل غافل مشو! فرازی از آخر عرفه: «إِلَهِي عَلِمْتُ بِاخْتِلاَفِ اﻵْثَارِ وَ تَنَقُّلاَتِ الأَْطْوَارِ أَنَّ مُرَادَكَ مِنِّي أَنْ تَتَعَرَّفَ إلَيَّ فِي كُلِّ شَيْ ءٍ حَتَّي لاَ أَجْهَلَكَ فِي شَيْ ءٍ. » خدايا از اختلاف آثار و تغييرات احوال دانستم كه خواسته ات از من اين است كه خود را در هر چيز به من بشناساني تا در هيچ چيز نسبت به تو جاهل نباشم. برادر و خواهر عزیز! تو قدری به خود بنگر که گاه داری، و گاه فقیری، سالمی و مریضی، و گاه عزیزی و گاه خوار و ذلیلی، جوانی و پیری، قدرتمند و گاه ناتوانی، غریبی و گاه در وطنی، بیسوادی و باسوادی، بی ایمانی و با ایمانی این طور بودن و تغییرات و حالات را دانی بهر چیست؟ او خواسته در هر فراز و نشیبی خود را به تو ای انسان بنماید تا که او را بیابی و معرفتش با جان و دلت عجین شود. مرتضی آقاتهرانی 7 تیر 1402 مصادف با روز عرفه #مرتضی_آقاتهرانی #عرفه @AGHATEHRANI_IR