‍ ⚫️سمت و سوی سیاست منطقه‌ای دولت چهاردهم ◾️ پیروزی مسعود پزشکیان با شعار تنش‌زدایی و بهبود روابط با همسایگان، تغییر یا تداوم سیاست همسایگی و منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران در خاورمیانه را به موضوع پرسش این روزهای رسانه‌ها و تحلیلگران سیاست خارجی تبدیل کرده است. ◾️پیام‌های تبریک مقامات منطقه از جمله عربستان، امارات، ترکیه، مصر، عراق، سوریه و... و ابراز امیدواری نسبت به توسعه روابط دوجانبه نشان می‌دهد که دولت‌های منطقه نسبت به روی کار آمدن یک رئیس جمهور اصلاح طلب و عملگرا خوشبین بوده و درصدد هستند تا از فرصت بوجود آمده برای ارتقای روابط همسایگی و منطقه‌ای حداکثر استفاده را بعمل آورند. ◾️در طول ۳ سال گذشته که دولت سیزدهم سکاندار سیاست خارجی در عرصه منطقه‌ای را بر عهده داشت، روند تنش‌زدایی با همسایگان عرب خلیج فارس و همچنین سایر بازیگران عربی بهبود پیدا کرد، که این مهم نیازمند توسعه و تقویت در ابعاد اقتصادی است، که باید بعنوان یکی از ماموریت‌های مهم دولت چهاردهم در دستور کار قرار گیرد. ◾️خاورمیانه در لحظه کنونی در وضعیت ابهام قرار دارد. به این معنی که از یکسو روندهای تنش‌زدایی بین بیشتر بازیگران آن کلید خورده و در حال تقویت است و از سوی دیگر مسائل و پرونده‌های بازی دارد که در صورت حل نشدن، می‌تواند کلیه تلاش‌ها را عقیم سازد. ◾️از وضعیت بلاتکلیف در جنگ غزه تا احتمال جنگ بین حزب‌الله و اسرائیل، از بازگشت دوباره ترامپ تا پرونده باز عادی‌سازی بین اسرائیل و عربستان. باید به این لیست وضعیت پرونده هسته‌ای ایران و پیمان دفاعی بین عربستان و آمریکا را اضافه کرد که بر عدم‌قطعیت‌ها بیش از پیش اضافه می‌کند. ◾️در این دریای پرتلاطم، قطب‌نمای سیاست خارجی دولت چهاردهم باید بتواند با جهت‌گیری درست، از فرصت‌های نوظهور بهره‌برداری حداکثری کند و زمینه خنثی سازی و مدیریت تهدیدها را نیز فراهم کند. ✔️با چنین اقداماتی است که می‌توان زمینه بازیگری مطلوب و در‌خور موقعیت منطقه‌ای ایران در خاورمیانه را فراهم کرد و سیاست همسایگی را به جایگاه واقعی خود رساند. ✍ #دختر_سیاسی https://eitaa.com/joinchat/572850353Ca4e6fe6d24