سوال ما باید تشویق کنیم یا تنبیه؟! ماهیت تشویق و تنبیه یکی است: او کاری که من میخواهم را انجام دهد! تشویق های ما تشویق نیست تشویق یعنی به شوق آوردن ما او را به شوق نمیاوریم او به شوق خود عمل اون را انجام نمیدهد، بلکه به شوق جایزه یا پاداشی که میذاریم عمل را انجام میدهد. در عبادات هم خراب کاری کردیم مدام گفتیم: اگه بخونی، اگه انجام بدهی، بهشت به تو میدهند، نهر عسل میدهند و... در مورد خوبی خود کار با او صحبت نکردیم این کار خوب است یا نه؟ اگر خوب است انجام بده، نتیجه اش هم میبینی علت عمل شد بهشت، نه خوبی خود عمل نگفتیم این کار درست است یا غلط گفتیم ببین چی میدن!