🎯 دانشگاه مسأله‌ی ماست!
🔍 چرا دانشگاه؟
🔸در یک کلام دانشگاه را نقطه‌ی کانونی تحولات عمیق و تمدنی ایران در بلندمدت و پیشرفت‌های راهبردی کشور در میان‌مدت می‌دانیم؛ رنگ دانشگاه در هر روز، رنگ ایران در فردای آن روز خواهد بود و شکوفا شدن ایران بی شک ریشه در شکوفایی دانشگاه دارد.
🔸دانشگاه نهاد علم است؛ این علم نیز هر مایه و ریشه و هر جهتی پیدا کند، از نرم‌افزارهای اداره‌ی کشور تا فناوری‌هایی که امروز تمام ابعاد زندگی ما را فراگرفته‌اند، تحت نفوذ و تأثیر مستقیم آن خواهد بود. علم زندگی امروز بشر را اداره می‌کند، جهت می‌دهد و حتی معنا می‌بخشد.
🔸دانشگاه نهاد تربیت نیرو است؛ عنصر اصلی و جان‌مایه‌ی پیشرفت همه‌جانبه و حقیقی کشور نیز انسان‌هایی هستند که در دانشگاه ساخته می‌شوند. هویت این نیروها و اراده‌ی این انسان‌هاست که هویت و شاکله‌ی فردای ایران را می‌سازد.
🔸دانشگاه نهاد پیشران اجتماعی است؛ هویت جوانانه و از دیگر سو علمیِ دانشگاه، ظرفیتی بی‌بدیل پدید می‌آورد که می‌تواند و باید با نقش آفرینی فعال اجتماعی خود، نوک پیکان تحولات جامعه و موتور پیشران حرکت کلی آن به سمت قله‌ها باشد.
🔍 مشکل کجاست؟
🔸دانشگاهی که امروز پیش روی ماست، نه تنها در روش بلکه حتی در هدف و مأموریت نیز با ابهامات جدی مواجه است. ساخت درونی دانشگاه و خروجی نهایی آن دچار چالش‌های اساسی است و باید گفت تحولات پرسرعت جهانی و شکل‌گیری نسل‌های نوین دانشگاهی از یک سو و عدم روزآمدیِ دانشگاه در ایران از سوی دیگر؛ علاوه بر رو‌به‌رو کردن آن با بحران ناکارآمدی، با به چالش کشیدن پایه‌ای‌ترین پیش‌فرض‌ها در مورد دانشگاه، پرسش‌های بنیادین ما درباره‌ی آن را نیز زنده کرده است.
🔸از دیگر سو و از منظری عمیق‌تر می‌دانیم که ما درباره‌ی دانشگاه اساساً با یک پدیده‌ی وارداتی مواجهیم که پس از حدود یک قرن از وارد شدن آن به ایران، مانند بسیاری از پدیده‌های تمدنی دیگر، همچنان تا کاملا ایرانی و حقیقتاً اسلامی شدن فاصله‌ی زیادی دارد.
🔸از مسأله‌هایی که دانشگاه مسأله می‌داند تا راه‌حل‌هایی که ارائه می‌کند، از فرهنگی که بر آن حاکم است تا علمی که آموزش می‌دهد، از پژوهشی که دنبال می‌کند تا نسبتی که با نیازها و مسائل کشور برقرار می‌کند، همگی مسائل مهمی هستند که باید مورد پرسش و باز اندیشی اساسی قرار گیرند. تا زمانی که دانشگاه در ایران فلسفه‌ی خود را پیدا نکند، جایگاه خود را باز نیابد، و بافت درونی خود را متناسب با بوم ایران متحول نکند، نمی‌توان امیدی به تحقق و حتی نزدیک شدن به یک طراز تمدنی پیشرفته را هم برای ایران داشت.
🔸متأسفانه باید گفت در تمام این سال‌ها حتی گام‌های چندان مهم و مؤثری هم در این راستا برداشته نشده و البته تجارب موجود و روند طی شده خود جای واکاوی جدی و عمیق دارد. تلاش‌های رقم خورده یا حرکت‌های صرفا عملگرایانه‌ای بوده‌اند که اساساً تحول عمیق و راهبردی را نمی‌توان از آن‌ها انتظار داشت یا اقداماتی صرفا نظری بوده‌اند که به دلایل مختلف راهی به واقعیت روی زمین و صحنه‌ی عمل پیدا نکرده‌اند.
🔸در تمامی این سال‌ها تحول و پیشرفت دانشگاه نه تنها در یک عمق تمدنی و بلندنگر دنبال نشده بلکه حتی باید گفت هیچ اندیشه راهبردی و طرح منسجمی هم در میان‌مدت در قبال آن دنبال نشده و در این صحنه با یک آشفتگی مأموریتی و کارکردی مواجهیم.
🔸چالش مهم دیگر در تلاش‌های صورت گرفته در قبال دانشگاه غفلت از نگرش به این پدیده به عنوان یک کل واحد است، هویت چند وجهی دانشگاه سبب شده تا نوعاً هر تلاشی در نسبت با یک بعد خاص از آن دنبال شود و نگاهی جامع‌نگر و حرکتی فراگیر نسبت به ساحت‌های مختلف دانشگاه را به ندرت شاهد بوده‌ایم.
🔍 شما چه می‌کنید؟
🔸تلاش ما بر این است که با نظر به بنیادی‌ترین مسائل دانشگاه از یک سو و دنبال کردن واقعیت امروز آن از سوی دیگر، در تکاپوی رسیدن به اندیشه‌های تحول‌بخش و ترجمه‌ی راهبردی و برنامه‌ایِ آن‌ها، گامی در مسیر تحقق دانشگاهِ دیگر برداریم.
🔸برای ما توجه به مسائل اصیل دانشگاه، به گفتگو نشستن درباره‌ی آن‌ها و حرفی واقع‌گرا برای حرکت رو به جلو به صحنه آوردن، موضوعیت دارد و در این مسیر دست یاری دراز می کنیم به سمت هرکس که دغدغه‌ی ایران دارد و دانشگاه و علم و تمدن برای او مسأله است.
ℹ️ @Paad_ir