🔰 آثار معرفت خداوند در کلام حضرت امام صادق علیه السلام حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند: «لَوْ یعْلَمُ النَّاسُ مَا فِی فَضْلِ مَعْرِفَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا مَدُّوا أَعْینَهُمْ إِلَی مَا مَتَّعَ اللَّهُ بِهِ الْأَعْدَاءَ مِنْ زَهْرَةِ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ نَعِیمِهَا»[1] اگر مردم لذت و بهجتی را که در معرفت خدا هست، را می دانستند؛ اصلاً به این رفاه و آسایش و زرق و برقی که خدا به دشمنان دین داده است، نگاه نمی‌کردند. اگر ما از جایی رد بشویم و مثلاً یکجا فضولات حیوانی باشد، نظرمان را برمی‌گردانیم. چرا؟ چون پستی این چیزها نزد ما به گونه‌ای است که با دیدن آن‌ها مشمئز می‌شویم. «وَ كَانَتْ دُنْیاهُمْ أَقَلَّ عِنْدَهُمْ مِمَّا یطَئُونَهُ بِأَرْجُلِهِمْ» دنیای دشمنان دین نزد اولیای دین، از آن خاک و خاشاکی که بر روی آن پا می‌گذارند و عبور می‌کنند، کمتر است. «وَ لَنُعِّمُوا بِمَعْرِفَةِ اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ وَ تَلَذَّذُوا بِهَا تَلَذُّذَ مَنْ لَمْ یزَلْ فِی رَوْضَاتِ الْجِنَانِ مَعَ أَوْلِیاءِ اللَّهِ» نعمت الهی که نصیب مومنان می‌شود، این است که نسبت به خداوند شناخت پیدا می‌کنند و از آن نهایت لذت وکامجویی را می‌برند و در بهشت پیوسته در محضر اولیای دین هستند. مهم‌ترین عامل یاری ائمه‌ی هدی علیهم السلام، نیز معرفت است. چون اگر این‌ها درست تحکیم شد، به دنبال آن ورع، عفاف و اجتهاد می‌آید. وقتی که این‌‌گونه شد، آدم خود به خود نمی‌تواند آرام بگیرد. [1]. الكافی (ط -الإسلامیة)، ج8، ص 248. 🔻برگرفته شده از کتاب پندهای سعادت «سلسله درس های اخلاق استاد شب زنده دار دام ظله» @pand_saadat