همه برنامه‌هایی برای آینده داریم و تلاش مان این است که محقق شوند. گرفتن یک مدرک، خریدن یک ماشین، رسیدن به یک مقام یا جایگاه، نوشتن یک کتاب، سفر به مقصدی خاص...
اگر بگویند شنبه آينده حضرت ولی‌عصر(عج) ظهور می‌کنند ناگاه به یاد برنامه‌هایی می‌افتیم که سالهاست برای‌شان زحمت کشیده‌ایم و حالا احتمالا با ظهور آقا بهم می‌خورند... حتی تصور کنید برای حج واجب ثبت نام کرده‌اید، وام گرفته‌اید و فیش خریده‌اید و چمدان بسته‌اید و از آشنایان خداحافظی کرده‌اید... ظهور، برنامه حج شما را بر هم میزند؛ شاید آرزو کنید ظهور دست کم یکماه عقب بیفتد تا زحمات شما هدر نرود!
این یعنی اولویت‌های شخصی ما بر آرزوی تاریخی و جهانی مستضعفین جهان که اهل‌بیت علیهم‌السلام و علما و عرفا برایش اشک ریخته‌اند، ترجیح دارد.
خبر ظهور برای همه کسانی‌که برای آینده برنامه ریزی‌های جدی دارند ممکن است خبری نامطلوب باشد حتی برای کسی‌که عازم سفر حج است.
برنامه‌های ما از دو حال خارج نیست یا در راستای ظهور است و یا بیرون از طرح ظهور. در حالت اول جزو منتظران ظهوریم و هر نفَس و هر لحظه‌مان عبادت است؛ در عبادت مدام. و اگر بیرون از طرح ظهوریم، که هیچ... حتی اگر عازم حجیم یا کربلا... در بزنگاه آرزو خواهیم کرد که ظهور عقب بیفتد.
چه بسا اینکه انتظار ظهور را برترین عبادت دانسته‌اند همین تطبیق طرح فردی و برنامه‌های زندگی ما با ظهور آقا باشد که طرح خداوند برای عالم است.
@pourabbas_ir