🔺 از فریاد تا کارآمدی؛ وقتی نمایندگی با بلاگری اشتباه گرفته می‌شود 🖊 محمدعلی رنجبر رهبر انقلاب در یکی از صریح‌ترین نقدهای حکمرانی سال‌های اخیر، اعلام کردند: 📣 تنها ۳۵ درصد از برنامه‌های توسعه کشور اجرا شده؛ حال آنکه این رقم باید صد درصد باشد. این تذکر، فقط یک هشدار آماری نیست؛ بلکه نشانه‌ای از اختلال در نسبت میان قانون‌گذاری، اولویت‌سازی، و مدیریت ملی است. 🔹 اما چرا فقط ۳۵ درصد؟ علت چیست؟ 🔻 این ناکامی، دلایل متعددی دارد: پرهدف بودن و پراکندگی برنامه‌ها: برنامه‌های توسعه معمولاً فهرستی بلندبالا از آرزوها و اهداف‌اند؛ بدون اولویت‌بندی و توجه به منابع واقعی کشور. موانع ساختاری و ضعف در حکمرانی: از تمرکزگرایی ناکارآمد گرفته تا عدم‌هم‌راستایی قوا و دستگاه‌ها. مسئله کارگزاران: نمایندگانی که باید در فرایند تصویب برنامه‌ها نگاه کلان داشته باشند، یا گرفتار جزئی‌نگری‌اند، یا بدتر از آن... 🔻 و اینجاست که درد اصلی نمایان می‌شود: در حالی‌که باید درباره کارآمدسازی برنامه‌ها، واقع‌گرایی در هدف‌گذاری، و اولویت‌بندی ملی گفت‌وگو کنیم، برخی نمایندگان نقش خود را با بلاگر سیاسی یا افشاگر اینستاگرامی اشتباه گرفته‌اند! مدام در حال فریاد زدن‌اند، دیگران را متهم می‌کنند، هیاهو راه می‌اندازند، اما از درک سازوکارهای واقعی توسعه و اداره کشور غافل‌اند. 📌 وقتی نماینده، به جای پرداختن به ریشه ناکارآمدی‌ها، فقط دنبال «تولید هیجان» است، نتیجه‌اش همین می‌شود: ▪️ نرخ تحقق برنامه‌های توسعه پایین می‌ماند ▪️ مردم دلسرد می‌شوند ▪️ و مجلس، به‌جای نهاد عقلانیت و راهبرد، به میدان رقابت‌های پرصدا اما بی‌ثمر بدل می‌شود ✅ جمع‌بندی راهبردی: مجلس انقلابی، فقط با شعار و شلوغی انقلابی نمی‌شود. باید نسبت خود را با حکمرانی مؤثر، اولویت‌گذاری دقیق و پاسخ‌گویی به مردم بازتعریف کند. 📣 امروز، بیش از بلاگر و افشاگر، به نمایندگانی نیاز داریم که بلد باشند برنامه بنویسند، نظام اولویت طراحی کنند، و در مسیر عدالت و پیشرفت، راه‌حل بدهند. #بینش_راهبردی #برنامه_توسعه #مجلس_تراز #کارآمدی #نمایندگی_تا_بلاگری @Binesh_Rahbordi