حاجی چه خوب که توصیهٔ بعضی از اطرافیانت را گوش ندادی. می‌خواستند رئیس جمهورت کنند! می‌دانستند تو این‌قدر عزیری که بی‌بروبرگرد رأی می‌آوری ولی نمی‌دانستند که تو را ز کنگرهٔ عرش می‌زنند صفیر، نه از کنگرهٔ کاخ سعدآباد! سال ۱۳۹۶ نامه‌ای به دستت رسید که نویسنده خواهش کرده بود برای ریاست جمهوری کاندیدا بشوی. نویسندهٔ نامه جوان بود و تو نتوانستی نامه‌اش را بی‌پاسخ بگذاری. در جوابش نوشتی: «برادر بزرگوارم از محبت شما عزیز گرانقدر سپاسگزارم. الحمدلله در کشور ما آن‌قدر شخصیت‌های مهم و ارزشمند گمنام و با نامی وجود دارد که نیازی نیست سربازی، پُست سربازی خود را رها کند. افتخارم این است که سرباز صفر بر سر پُست دفاع از ملتی باشم که امام فرمود «جانم فدای آن‌ها باد». رها کردن این پست را در شرایطی که گرگانی در کمین هستند خیانت می‌دانم.» 📌 برشی از کتاب شاید پیش از اذان صبح 🔴 @qods_iraa