📋سالروز پذيرش قطعنامه 598: (1) 🔸 گر چه یک جناح سیاسی کوشیده از دولت وقت اسطوره موفقیت بسازد اما آن دولت از تامین منابع ضروری جنگ ناتوان بوده و آن را اعلام نیز کرده است: «آقای نخست وزير از قول وزرای اقتصاد و برنامه و بودجه، وضع مالی نظام را زير صفر اعلام کرده اند»، آقای رضایی می گوید:« منابع مورد نياز برای ادامه جنگ به حداقل ممکن رسيده، جنگ را متوقف کردند». 🔸آقای هاشمی نیز مانند سیاسیون موسوم به مجمع عقلا در سودای توقف جنگ بود: «هدف ما تصرف کل عراق يا ساقط کردن صدام نبود، هدف ما اين بود که جايی را بگيريم و آن را وسيله احقاق حق قرار دهيم». 🔸 در آن طرف اما صدام از حمايت قدرت ها و شيوخ منطقه برخوردار بود در حالیکه ايران به خاطر تحریم امکان تهیه نیازهای مردم و ادوات جنگی را نداشت. 🔸 اما جالب آنکه صدام علت شکست های آخر جنگ را خطای مدیریت کلان جنگ می دانست، نه تنگناهای اقتصادی ایران: «شکست هايی که حاصل شد شکست های در نبرد نيست تا ایران آن را اصلاح کند، بلکه شکست در سطح استراتژيک است.. شکست ايران شکست فنی يا بی نظمی در اداره يا نقصی در سطح عمليات يا تدارکاتی فنی نيست که اصلاح پذير باشد». 🔸صدام در این مفطع باور داشت: «اگر در آن روز ايران موافقت خود را با قطع نامه اعلام نمی کرد، حداکثر تا دو ماه پس از آن هر چيزی که شما [عراق] روی کاغذ می نوشتيد از سوی ايران مورد قبول واقع می شد ...». در چنین شرایطی امام مصلحت نظام را در پذیرش فطنامه دیدند، برخی اما متوجه تغییر صورت جنگ نشده مانور تجمل راه انداختند. 📚منابع: سيری در جنگ ايران و عراق- جلد ۵ 🌍@r_p_mahdyaran🌍