«انا جلیس من جالسنی» ملک داعی می‌گوید: «طُوبَى لِلذَّاكِرِينَ» خوشا به حال آن کسانی که در این شب‌ها به ذکر خدا برمی‌خیزند. «طُوبَى لِلذَّاكِرِينَ طُوبَى لِلطَّائِعِينَ» خوشا به حال آنها که این شب‌ها به نماز بلند می‌شوند، در این ماه خداوند به نزد بنده خود می آید «وَ يَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى» که خداوند می‌گوید: «أَنَا جَلِيسُ مَنْ جَالَسَنِي» تعبیر را دقت کنید: خدایا بی‌ادبی ما را در این لحظات آخر این روز ببخش، كأنّه پروردگار می‌گوید من به محضر آن بنده‌ام که این شب‌ها به نماز برمی‌خیزد می‌روم. كأنّه تعبیر این است. نمی‌گوید او به محضر ما می‌آید می‌گوید من به محضر او می‌روم. شبیه به این تعبیر که خداوند در باب مؤمنین در قیامت می‌فرماید مؤمنین به سمت بهشت نمی‌روند بهشت به سمت آنها می‌آید، <وَ أُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِين>‏ نه «أُزْلِفَتِ المُتَّقِين لِلْجَنَّةُ» ، این عظمت شأن مؤمن است که بهشت را به سوی او می‌آورند. @raghebin_ir