🎥گریختن تا ابد / نگاهی به فیلم «دیپورت» ✍🏻رامین ابوئی ♦️«ابوذر حیرانِ» در خود غمی به وسعت تمام مشکلات مهاجرین هموطنش دارد؛ چشمانش و سوی نگاهش غم‌آلود است و این غم را به بهترین نحو می‌توان لمس کرد، حتی اگر رنجی به اندازه رنج مهاجرین افغان نکشیده باشیم. ♦️فیلم دو سر دارد. یک سر آن می‌رسد به قصه شهید مصطفی صدرزاده و یک سر آن به سختی‌های بخشی از ساکنین ایران. ♦️این که می‌شود در تولیدات هنری تنها به بخش‌هایی از زندگی افراد شاخص آن هم با روایتی متفاوت بپردازیم خود حائز اهمیت است. ♦️فیلم یک نگاه صریح، منتقدانه و بی‌روتوش به وضعیت مهاجران افغانستانی در ایران دارد. ♦️وقتی همراه با مصطفی صدر‌زاده و ابوذر به ایستگاه ایست بازرسی می‌رسیم، حیران و مضطرب می‌شویم یا هنگام گریختن ابوذر در کوچه پس کوچه‌ها ما هم به نفس نفس می‌افتیم. این روایتگری جذاب فیلم و بازی ‌گیرای بازیگران را نشان می دهد. ✅خوانش کامل یادداشت: 🌐 b2n.ir/p85281 ✅تماشای اثر: 🌐 b2n.ir/deport 📽سینما را متفاوت دنبال کنید🔻 https://eitaa.com/joinchat/1748041776Cf90f6cedbe