: سلام و عرض احترام چند سال پیش یکی از اساتید اخلاق صحبتی داشتند بدین مفهوم که مقصرِ بی‌نمازی یک عده، نمازخوان‌ها هستند؛ چرا که نتوانستند نشان بدهند که نماز چه اثری در زندگی آنان داشته. فرد بی‌نماز هم گفته وقتی این نمازخوان وضع زندگی و اخلاق و رفتارش این است، پس نماز خواندن فایده‌ای ندارد و دافعه ایجاد می‌شود. در آن زمان صحبت ایشان برایم منطقی و موجه بود و همیشه خودم را مقصر می‌دانستم و به بی‌نمازها حق می‌دادم. اما حالا فکر می‌کنم که من نمازخوان خودم خیلی برای همین نماز خواندن و انجام واجبات زحمت کشیدم؛ من هم کسی بودم که می‌توانستم با همین استدلال، نماز را کنار بگذارم و از نمازخوان‌ها توقع کامل‌بودن داشته باشم. الان حس می‌کنم آن بحث بیشتر یک صحبت زیبا و جذاب هست اما دقیق نیست. به نظر شما چقدر آن صحبت درست است؟ 📚 پاسخ : با سلام اینکه مسلمانیِ برخی از آدم‌هایی که اخلاق و رفتار را رعایت نمی‌کنند در ساختن وجهه بد برای اسلام تاثیر دارد، قابل انکار نیست اما این مدلی که شما سوال کردید اصلا منظور متن اول نیست؛ یعنی یک بحث دیگری است. بحث این است که حتی اگر من مسلمانی هستم که اخلاق و رفتارم را رعایت نمی‌کنم، حق ندارم واجباتم را ترک کنم بلکه باید بروم و اخلاق و رفتارم را درست کنم. 🆔 @rahpouanquestion