: سلام پسری مجردی دارم که به مدت ۷ماه برای مراقبت از پدربزرگش با او زندگی می‌کند، دراین مدت و حتی قبلا هم پدرش هیچ گونه کمک مالی، پول توجیبی و مخارج تحصیلی چه درزمان تحصیل و چه حالا به او، خواهر و برادرش نکرده. حتی نفقه، یارانه وحق عائله‌مندی من را هم نمی‌دهد، باتوجه به اینکه پدرش فردی است که اهل نمازشب ونمازهای یومیه درمسجد و مقید به پرداخت خمس وکمک به فقرا و انفاق است ولی کمک مالی به من وفرزندانش نمی‌کند و کلا بی‌خیال است. حالا من به این پدر گفتم پسرمان که این مدت منزل پدربزرگ است و از سفره خانواده هم نمی‌خورد، حداقل یارانه‌اش را به او بده ولی نمی‌دهد. سوال من از شما این است آیا ندادن یارانه، نفقه و عائله‌مندی حق الناس است؟ باتوجه به اینکه اغراق نباشد هم خودم وهم فرزندان مذهبی متدین و اهل فرائض دینی هستیم. اهل خرید و ریخت‌وپاش هم نیستیم؛ سال‌های سال ما خرید هم نمی‌رویم! آیا ایشان مدیون هستند؟ من چطور با ایشان دوباره مطرح کنم که حداقل یارانه پسرم را بدهد؟ 📚 پاسخ : سلام وظیفه ایشان است که مخارج شما را پرداخت نمایند. اگر حرف شما موثر است در یک فرصت مناسب این مساله را با ایشان مطرح نمائید و نیازهایتان را از ایشان طلب کنید. اگر می‌دانید حرفتان موثر نیست از فرد مطمئن دیگری که می‌توانند با ایشان صحبت کنند؛ مثلا: پدر یا مادرشان و... بخواهید تا این مطلب را با همسرتان درمیان بگذارند و ایشان را متوجه این غفلتشان کنند. نهایاتا اگر نتیجه نگرفتید ،هر دو به صورت حضوری پیش یک مشاور خوب و مذهبی بروید. 🆔 @rahpouanquestion