🌐 ادامه‌ی مطلب قبلی👇👇👇👇
💠 بعد مسئله‌ی عدم تفکیک دنیا و آخرت است؛ «الدّنیا مزرعة الأخرة»، که به نظرم بعضی از دوستان هم اشاره کردند؛ این خیلی مهم است. دنیا و آخرت از هم جدا نیستند. آخرت ما آن روی سکّه‌ی دنیای ماست.
🔻«و انّ جهنّم لمحیطة بالکافرین»؛ کافر همین حالا توی جهنم است، منتها جهنّمی که او نمی‌فهمد که الان توی جهنّم است؛ بعد که این تجسّم پیدا کرد، می‌فهمد. «ای دریده پوستین یوسفان / گرگ برخیزی از این خواب گران». الان او گرگ است، منتها احساس گرگی نمی‌کند. ما هم که چشم‌مان بسته است، او را گرگ نمی‌بینیم؛ اما وقتی که از خواب بیدار شدیم، می‌بینیم این گرگ است.
💠 پس پیوستگی دنیا و آخرت به این معناست. این‌جور نیست که حالا مثلاً فکر کنیم دنیا مثل بلیت‌های بخت‌آزمائی است؛ نه، اصلاً آخرت آن روی این دنیاست، آن روی این سکّه است.
💠 مسئله‌ی دیگر، مسئله‌ی انسان است؛ نگاه اسلام به انسان، محور بودن انسان. این موضوع در اسلام خیلی معنای وسیعی دارد. خوب، پیداست انسان اسلامی با انسانی که در فلسفه‌های مادّی غرب و پوزیتیویسم قرن نوزده و این‌ها مطرح است، بکلّی متفاوت است؛ این یک انسان است، آن یک انسان دیگر است؛ اصلاً تعریف این دو انسان یکی نیست.
💠 لذا محور بودن انسان هم در اسلام با محور بودن انسان در آن مکاتب مادّی بکلّی متفاوت است. انسان، محور است. همه‌ی این مسائلی که ما داریم بحث می‌کنیم: مسئله‌ی عدالت، مسئله‌ی امنیت، مسئله‌ی رفاه، مسئله‌ی عبادت، برای این است که فرد انسان سعادتمند شود.
💠 این‌جا مسئله‌ی سعادت و مسئله‌ی عقبی متعلّق به فرد است؛ نه به این معنا که انسان از حال دیگران غافل باشد، برای آنها کار نکند؛
نه، «من احیاها فکأنّما احیا النّاس جمیعا». در روایت هست که معنای این جمله را از امام پرسیدند، فرمود: تأویل اعظم آن این است که تو کسی را هدایت کنی. معلوم است که هدایت وظیفه‌ی همه است؛ لیکن در نهایت آن چیزی که از نگاه اسلام برای انسان مطرح است و اهم است، نجات خودش است. ما باید خودمان را نجات دهیم. نجات ما به این است که به وظائف‌مان عمل کنیم.
🔸 بیانات رهبر جمهوری اسلامی ایران در نخستین نشست اندیشه‌های راهبردی مورّخ ۱۳۸۹/۹/۱۰
#الگوی_پیشرفت_اسلامی_ایرانی
کانال رسانه تشکیلات تبیین🔻
@rasaneh_t_t
┄┅══════┅┄
@t_manzome_f_r
کانال تبیین منظومه فکری رهبری🔺